karanlık

karanlık, -ğı

a. 1. Işık olmama durumu: “Karanlıkta duyduğumuz çam kokularına artık yakınlaştığımız denizin rutubeti karışıyordu.” -H. S. Tanrıöver. 2. mec. Üzüntü, sıkıntı, perişanlık: “Demiştim ya; bütün memleketi bir yas karanlığı kaplamıştı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. sf. Işıksız: “Gel, dayan, dayanabilirsen bu acıya / Gündüzü gecesi kadar karanlık / Bir boşluk içinde / Kalbin sancıya sancıya / Dayan, dayanabilirsen bu acıya” -H. F. Ozansoy. 4. sf. mec. Yasalara, töreye uygun olmayan: “Bu karanlık işlerin hesabını sorarlar.” -M. Ş. Esendal. 5. sf. mec. Gereğince anlaşılıp bilinemeyen, ne olacağı, sonu belli olmayan (durum): “Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey.” -A. Ümit. 6. sf. mec. Karışık.

karanlık Osm. muzlim

(astronomi)

Karanlık

Iğdır ili, Gaziler bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Karanlık

Sivas ili, Kavak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

karanlık ile benzer kelimeler

alaca karanlık , -ğı a. Güneş doğmadan önceki veya battıktan hemen sonraki aydınlık, yarı karanlık, akşam karanlığı: “Bir Leylâ özlemiyle bahçelerde öldü gün / Yıldızlar, karanfiller güllerden daha üzgün / Bahçeler garipsedi ta” -H. F. Ozansoy.

alaca karanlık şiir Fr. Poésie crépusculaire Yirminci yüzyıl başlarında İtalya'da meydan, almış, taşralı edasiyle yazılan gösterişsiz ve üzünlü bir şiir tarzı, ki adı eleştiriciler tarafından alay olsun diye konmuştur.

ay karanlık Mehtapsız gece.

Faraday karanlık bölgesi İng. Faraday dark space Düşük basınçlı uçunlarda elektriksel boşalım sırasında oluşan eksi ışınlar bölgesi ile artı dikeç arasındaki karanlık bölge.

ımırcık karanlık Tan atma zamanı, alaca karanlık: Bugün ta geldim.

karanlık akım İng. dark current Bir ışıl gözenin, ışımadığı halde çevriminden geçmekte olan artık akım.

karanlık alan mikroskobu İng. darkfield microscope, darkground microscope Işık kaynağından gelen ışığın saçılmasını sağlayan bir sistemle numunenin koyu zeminde açık renk görülmesini sağlayan bir tip ışık mikroskobu.

karanlık basmak (veya çökmek) hava kararmak: “Akşamdı, ortalığa hafif bir karanlık çökmüştü.” -R. N. Güntekin. “Tekrar ana yola geldiğim zaman karanlık basmıştı.” -S. F. Abasıyanık.

---