karışmak

karışmak

(-e) 1. İki veya ikiden çok şey bir araya gelip birbirinin içinde dağılmak, birbirinin içine girmek: “Araba sallana sallana içim bağrım birbirine karıştı.” -H. R. Gürpınar. 2. Düzensiz, dağınık olmak: “Yanıma her tarafı titreyerek sapsarı, sakal bıyığa karışmış bir hâlde geldi.” -R. H. Karay. 3. (nsz) Bulanmak, duruluğunu yitirmek: Hava birden karıştı. Zihnim karıştı. 4. (nsz) Açıklığını yitirmek, anlaşılması güçleşmek: “Kaymakam işin karıştığını anlayarak...” -M. Ş. Esendal. 5. Müdahale etmek, araya girmek: “Sokakta herkes kadın kıyafetine karışmak hakkını kendinde görürdü.” -F. R. Atay. 6. Engellemek, araya girmek. 7. Bir araya gelmek, katılmak: “Bingazi'deki muharebeye karışmak için beraber yola çıktığım arkadaş Kahire'de hastalanmıştı.” -Ö. Seyfettin. 8. İlgilenmek, müdahale etmek, el atmak: “Ben, dedim, başkalarının soy adlarına nasıl karışabilirim?” -M. Ş. Esendal. 9. Yetkisinde bulunmak, bakmak, iş edinmek, işi olmak: Bu işe belediye karışır.

karışmak Osm. ihtilât etmek

(kimya)

---

karışmak ile benzer kelimeler

adam içine karışmak bir topluluğa girmek, kendisine değer verilir olmak.

ağız burun birbirine karışmak 1) dayak sonucunda yüz yara bere içinde kalmak; 2) yüzde aşırı öfke, üzüntü, yorgunluk vb. durumların izleri görünmek.

aklı bokuna karışmak kaba korkudan şaşırıp ne yapacağını bilememek.

aklı karışmak ne yapacağını bilememek, şaşırmak, bocalamak.

arasına (veya aralarına) karışmak büyüyüp yetişmek.

at izi it izine karışmak iyiyi kötüden ayıramayacak kadar bir karışıklık ortaya çıkmak.

(bir işe) adı karışmak kötü bir işle birinin ilgisi bulunduğu söylenilmek.

çoluk çocuğa karışmak evlenip çocukları dünyaya gelmek: “İsa Bey, burada zengin bir eşraf kızıyla evlenerek çoluk çocuğa karıştığı için 24 Meşrutiyeti'nde İstanbul'a dönmemiştir.” -R. N. Güntekin.

---