karıncık

karıncık, -ğı

a. anat. 1. Vücudun çeşitli organları içinde bulunan boşluk. 2. Kalbin alt bölümünde bulunan ve biri sağdaki akciğere kan pompalayan, öbürü soldaki akciğerden vücuda pompalanacak kanı almaya yarayan iki boşluk.

karıncık Fr. Ventricule
karıncık İng. ventricle

1. Yüreğin art odaları. 2. Beynin içindeki dört adet açıklık. Ventrikulus.

karıncık Osm. buteyn

(biyoloji zooloji)

karıncık İng. ventricle

1. Beden ve akciğerlere kan pompalayan, kalbin sağ ve sol yarı bölümlerinin alt parçalarını oluşturan her iki boşluk. Sağ karıncık oksijence fakir kanı akciğerlere, sol karıncık ise oksijence zengin kanı bütün vücuda pompalar. 2. Beyin-omurilik sıvısı içeren beyindeki dört adet boşluk, ventrikulus, ventrikül.

karıncık İng. ventricle

(anlamdaş, ventrikulus): Yüreğin ard odaları.

---

karıncık ile benzer kelimeler

karıncık aracıl Fr. İnterventriculaire

karıncık bölme kusuru İng. ventricular septal defect Kalpteki iki karıncık arasında açıklık bulunmasıyla belirgin doğuştan yapılış bozukluğu, ventriküler septal defekt, Eisenmenger kompleksi.

karıncık düzgüsü durgunluğu Fr. Bradyrythmie ventriculaire

karıncık genişlemesi İng. ventricular dilatation Hayvanlarda mitral yetmezlik, aort stenozu ve patent ductus arteryozisle birlikte görülen kalbin karıncıklarında genişleme, ventriküler dilatasyon.

karıncık taşıkardisi İng. ventricular tachicardia Kalpte karıncık içindeki bir odaktan çıkan uyarımlara bağlı kalp atım sayısının normalden aşırı olması, ventriküler taşikardi.

karıncık yalım Fr. Ventriculite

karıncık yazıt Fr. Ventriculogramme

lâteral karıncık İng. lateral ventricle Beyin yarım kürelerinin ortasında bulunan sıvı dolu büyük boşluk.

---