karık

karık, -ğı

(I) a. 1. Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması. 2. sf. Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz).

karık, -ğı

(II) a. hlk. 1. Bağ ve bahçe sulamak için açılmış su yolu, ark. 2. Bu arklar arasında kalan toprak parçası. 3. Sabanla açılan çizi.

karık

1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler, evlek. 2. Bağ ve bahçeleri sulamak için açılan ince su yolu, ark. 3. Pirinç tarlası.

karık

1. Kısık (ses için). 2. Bir göz hastalığı.

karık

Kışın hayvanların yem yedikleri yer.

karık

1. Eşek yavrusu. 2. Keçi yavrusu.

karık

Karışık, karışmış.

karık

Kara bakmakla oluşan göz hastalığı.

karık

Soğuktan kısılmış (ses için).

karık

Sıra: Fidan karığı.

karık

Sebze ekilen bölme (Çayağzı)

karık, çizi Fr. sillon

(tarım)

karık

1. Su cetveli. 2. Oyuk, yarık.

Karık Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

karık ile benzer kelimeler

Güneşli havada kara bakmaktan göz ağrımak.

İki parça şey bir birine eşit olmak, uç uca gelmek, tam gelmek (özellikle kumaş için).

Ayran.

Katık olacak şeyler, yiyecek

yırılmak Yırtılmak, sökülmek. Ayrılıp gitmek. Yarılmak, yarılıp ayrılmak, yı
yâmırlık Kaput, palto.
termit kaynağı İng. thermite weld Termit kaynağı yapma işlemi sonucu oluşmuş kaynak.
sarınabilmek (-e) Sarınma imkânı veya olasılığı bulunmak.
saat farkı a. Dünya'nın dönüşünden ve meridyen farklılığından oluşan zaman aralığı. Osm.