kaşık

kaşık, -ğı

a. 1. Sulu veya bazı ufak taneli yiyecekleri ağza götürmeye yarayan saplı sofra aracı. 2. Ucu iğneli kaşık biçimindeki olta.

kaşık Fr. Cuiller ou cuillère
kaşık

1. Değirmencinin öğütme payı olarak aldığı tahıl ölçüsü. 2. Değirmen sepetinin boğazına takılan ve tahılın dökülmeden değirmen taşlarının arasına gitmesini sağlayan tahta oluk.

kaşık

Yapıda kullanılan çamuru taşın yanına bırakmaya yarayan bir araç, mala.

kaşık

Dinamit yerleştirmek amacıyla kaya kovuklarındaki ufak taşları dışarı çıkarmakta kullanılan demir araç. (*Kemalpaşa -İzmir)

---

kaşık ile benzer kelimeler

kaşık kaşık zf. Kaşıkla birbiri ardınca, büyük bir iştahla: Çorbayı içti, bitirdi.

ala kaşık Alaca karga.

dar yapraklı kaşık otu Lat. Alisma gramineum Göller, kanallar ve bataklıklarda gelişen, 20-40 cm boyunda olabilen, yaprakları su altında veya su üzerinde olan su bitkisi.

ekmekten kaşık olur ama her yoğurdun hakkına değil “iyi nitelikli işler kullanılan araç elverişsiz de olsa kolaylıkla yürütülebilir ama her iş elverişsiz araçla yürütülemez” anlamında kullanılan bir söz.

(elinden gelse veya bıraksalar) bir kaşık suda boğmak bir kimseye çok kızmak veya çok öfkelenmek: “Muhalifler bizi bir kaşık suda boğmak istidadını gösteriyordu.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

her ağaçtan kaşık olmaz “özelliği olan bir iş için sıradan birisi kullanılamaz” anlamında kullanılan bir söz.

herkes kaşık yapar ama sapını ortaya (veya doğru) getiremez “herkes bir iş yapar ancak istenildiği kadar güzel ve kusursuz olmaz” anlamında kullanılan bir söz.

iğneli kaşık Yemek çatalı.

---