kanun

kanun Ar. ®¥n°n

(I) a. (ka:nu:nu) huk. 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural: “Dünyanın en büyük kanunu, nefsini müdafaa ve muhafaza etmek için karnını doyurmaktır.” -A. Ş. Hisar.

kanun Ar. ®¥n°n

(II) a. (ka:nu:nu) müz. Dikdörtgen biçiminde, bir köşesi kesik, yassı bir sandık üzerine gerilmiş tellerden oluşan, tırnak adı verilen çalgıçlarla çalınan ince saz çalgısı: Kanunun ilk kez Farabi tarafından yapıldığı söylenir.

kanun İng. law

Doğa olaylarının oluş nedenlerini ortaya koyan ve gelecekteki olayları önceden kestirme olanağı veren bağıntı; Newton kanunu, Kepler kanunları.

kanun Fr. loi

(fizik)

kanun

Askerlerin sıkı düzenini korumakla görevli olan er.

kanûn

yasa. ~ -ı Medeni: bk. Medeni Kanun. ~ un lafzı: yasanın söylemi, sözü. ~ un ruhu (gayesi, maksadı): yasanın ereği, amacı, özü.

kânun Ar. k¥n°n

a. (kâ:nu:nu) esk. Eski takvimde yer alan kânunusani, kânunuevvel ay adlarında geçen “ateş ocağı” anlamındaki söz: “Eski tabirle kânunları yani aralık ve ocak aylarını sevmem.” -B. Felek.

kânun

(< Ar. kânûn) kanun, müzik âleti

Kanun Köken: Ar.

Söyleyiş: (ka:nun) Cinsiyet: Erkek 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.

---

kanun ile benzer kelimeler

herzamanlı kanun Fr. loi panchronique Her zaman yürürlükte bulunan kanun.

ilk kânun T. ilk + Ar. k¥n°n a. esk. Aralık.

kanun adamı a. Yöneticiliği sırasında kanunlara uymaktan vazgeçmeyen, kanunları uygulayan kimse: “Parti komitacılığının düşmanı olanlar gibi nizam, kıdem ve kalmıştır.” -F. R. Atay.

kanun çıkarmak Türkiye Büyük Millet Meclisi kanun hazırlayarak kabul etmek.

kanun çiğnemek yasal olmayan iş yapmak: “Ben bir gazeteciyim. Kanunları çiğnemişsem bu ülkenin savcıları gerekeni yaparlar.” -A. Ümit.

kanun dışı sf. huk. Yasa dışı.

kanun dışı lokavt bk. yasadışı işbıraktırma

kanun hükmünde kararname a. huk. Bakanlar Kurulu tarafından yayımlanan ve kanun değerinde olan karar.

---