alaca

alaca

a. 1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk, ala. 2. sf. İki veya daha çok renkli. 3. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 4. Keklik, bıldırcın vb. kuşları avlamak için kullanılan iki renkli bez. 5. bit. b. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve: Bu incirin alacasını ben yedim. 6. bit. b. Meyvelere, genellikle üzüme düşen ben.

alaca

Siyahla beyaz karışık renk, siyahlı beyazlı.

alaca

Çok renkli, karışık renkli

alaca

Yerlilerin el tezgâhlarında dokudukları renkli pamuklu bez.

alaca

Keklik avında kullanılan, çeşitli renklerle boyanmış bez tuzak.

alaca

Ahlâksız, ara bozucu, dönek, uğursuz adam

alaca

1. Üzüme düşen ben. 2. Ben düşmüş üzüm, erken olgunlaşan bir çeşit üzüm. 3. Meyvalara düşen ben. 4. Bir ağaçta ilk olgunlaşan yemiş: Bu incirin alacasını ben yedim.

alaca

1. bk. ala (III)-2. 2. Kıldan dokunmuş sergi, bir çeşit kilim. 3. Heybe. 4. Kenarları işlemeli büyük baş örtüsü. 5. Kadın donu. 6. bk. ala (III)-6.

alaca

1. bk. ala (I)-5. 2. bk. ala (I)-1. 3. bk. alabacak (III).

alaca

1. At ve eşeklerin ağzında olan bir çeşit hastalık. 2. Sıraca hastalığı. 3. Bir çeşit hastalık. 4. Çiçek bozuğu, çopur yüz.

alaca

1. Tahta parmaklıklı ağıl, bostan, bahçe kapısı. 2. Hapishane.

alaca

1. Aklı karalı. 2. İki renkli. 3. Çeşitli desenli (kumaş için). 4. Kalınca dokunmuş, kalın çizgili, kadın elbiselik kumaşı.

alaca

Üzüme düşen olgunlaşma belirtisi, ben.

alaca

Yarı olgun üzüm

alaca İng. medley of colours

(Resim) Resimde, birbiri ile uyuşması düşünülmeden sürülmüş birçok rengin bir arada görünüşü. Deli alacası da denir.

alaca Osm. mülemma

Dizelerinden her biri başka dille yazılmış koşa ya da koşuk.

I) Kekliğe yaklaşmakta kullanılan üzeri keklik motifleriyle süslü bir araç (*İlyas -Burdur).

II) Bir basma türü. (Köprü *Şarkikaraağaç -Isparta)

alaca

1. karışık renkli. 2. Çubuklu kumaş. 3. İki yüzlü, münafık. 4. Karışık renk, nakış.

Alaca

öz. a. (ala'ca) Çorum iline bağlı ilçelerden biri.

Alaca Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.

Alaca

Artvin ili, Borçka ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Batman ili, Oğuz bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Bayburt ili, Aydıntepe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Diyarbakır ili, Kulp ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Elâzığ ili, Poyraz bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Erzurum ili, Hınıs ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Erzurum ili, Ilıca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Erzurum ili, Köprüköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Gaziantep ili, İslâhiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Kars ili, Digor ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Kastamonu ili, İnebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Sivas ili, Yıldızeli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca

Şanlıurfa ili, Ceylânpınar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Alaca Osm. Aiaca

---

alaca ile benzer kelimeler

alaca kumtaşı, alaca gre Fr. grès bigarrés (jeoloji)

ak alaca Beyazla karışık renkli.

alaca ağaçkakan İng. Syrian woodpecker Gökkuzgunumsular (Coraciiformes) takımının, ağaçkakangiller (Picidae) familyasından, Türkiye'de her mevsim görülen, özellikle meyve bahçelerinde yaşayan, ayrıca çam ormanı ile karışık ormanlarda görülen, böcek ve larvalarla beslenen y...

alaca aş a. hlk. Aşure. 1. Bir çeşit yemek, türlü. 2. Aşure. 3. Pirinç ve bulgurdan yapılan bir çeşit yemek, pilâv. 4. Bulgurla mercimekten yapılan biraz sulu pilâv, lapa.

alaca aşı Aşure.

alaca avı Bir çeşit kara avı.

alaca bakla Beyaz, kuru fasulye. 1. Beyaz börülce. 2. bk. ak bakla.

alaca balıkçıl İng. squacco heron Kuşlar (Aves) sınıfının, leyleksiler (Ciconiiformes) takımının, balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından, 50 cm kadar uzunlukta, kül rengi, ak, kara karışık renkli, Güney Avrupa, Afrika, Güney Asya ve Madagaskar'da bataklık, göl ve nehir k...

---