ala kabak

ala ala bakmak

1. Aptal, alık alık, bön bön bakmak. 2. Çaresizlik içinde yalvararak bakmak.

ala ala hey

ünl. Toplu olarak yapılan işlerde bağrışarak söylenen bir söz: “Hâlâ eski bir görkemi yaşamak isteyen, bey soylular.” -S. İleri.

Yuha anlamında ünlem

ak kabak

İnce uzun, beyaz renkli bir çeşit kabak, helvacı kabağı.

başı kabak

sf. 1. Saçı dökülmüş veya dibinden kesilmiş (kimse): “Soldan dört ayak üzerinde, yalınayak, bir adam görülür.” -N. F. Kısakürek. 2. zf. Başını örtmeden: “Kurt Hoca, , yalın ayak, kolları sıvalı, evinin yüksek taraçasında kalaylı ibriğiyle abdestini ta...

bayağı kabak

(kabak) (botanik)

fare deliğe sığmamış, bir de kuyruğuna (veya kıçına) kabak bağlamış

1) “yapamayacağı kadar ağır bir işi varken başka bir iş daha yüklenmiş” anlamında kullanılan bir söz; 2) “kendisi sığıntı durumundayken yanına bir kişi daha almış” anlamında kullanılan bir söz.

kabak

a. 1. bit. b. Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita). 2. bit. b. Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılan ürünü. 3. Esrarkeşlerin kullandığı bir çeşit nargile. 4. müz. Kabak ke...

kabak (birinin) başına (veya başında) patlamak

birçok kimsenin ilgili olduğu bir olaydan, yalnızca bir kimse zarar veya ceza görmek: “Kendi yarın cehennem olur gider, kabak bizim başımıza patlar.” -R. N. Güntekin.