kabak

kabak, -ğı

a. 1. bit. b. Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita). 2. bit. b. Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılan ürünü. 3. Esrarkeşlerin kullandığı bir çeşit nargile. 4. müz. Kabak kemane: “Siperin içinde birkaç nefer ayakta ileriye bakıyor, öbürleri aşağı oturmuş konuşuyorlar, gülüyorlar, türkü söylüyorlar, kabak çalıyorlar.” -Ö. Seyfettin. 5. sf. Ham, tatsız (kavun, karpuz). 6. sf. Tüysüz, dazlak: “Kaba kabak gibi tıraşlı!” -H. E. Adıvar. 7. sf. Dişleri aşınarak yüzeyi düzleşmiş olan (taşıt lastiği). 8. sf. mec. Bilgisiz, görgüsüz, kaba. 9. hlk. Kısa boynuzlu hayvan.

kabak

1. Kısa boynuzlu hayvan. 2. Boynuzsuz hayvan.

kabak

Yamaç, ön, ön taraf.

kabak

Kilenin 1/16 ölçüsünde bir tahıl ölçeği.

kabak

1. Kafatası. 2. Alın.

kabak

Yaylı çalgı, kemençe.

kabak

Bir çocuk oyununda sayı.

kabak

Ekin sapı yığını.

kabak

Topluluk.

kabak

Hafif yokuş.

kabak

Ölü yıkarken kullanılan uzun saplı tas.

kabak

Mısır koçanı.

kabak

Yelken halatlarını germek için kullanılan üç delikli ağaç.

kabak

Palamut ağacının ya da karaçalının yemişi.

kabak

Ön yüz, yamaç.

kabak İng. vegetable marrow

Kabakgiller (Cucurbitaceae) familyasından, çiçekleri huni şeklinde ve sarı renkli, ovaryum alt durumlu, etli ve olgunlukta açılmayan bakka tipi meyvesi olan, sürünücü ya da tırmanıcı, tek yıllık, otsu bitkiler. Sakız kabağı.

kabak

bk. bayağı kabak.

kabak

Silindir biçiminde ağaç ölçek. (Kandilli *Bozüyük -Bilecik; Kuzköy *Akkuş -Ordu)

kabak (I)

Göz kapağı

kabak (II)

İçki kadehi, şarap tası, şarap kabı

kabak (III)

Boynuzsuz koyun

---

kabak ile benzer kelimeler

ak kabak İnce uzun, beyaz renkli bir çeşit kabak, helvacı kabağı.

başı kabak sf. 1. Saçı dökülmüş veya dibinden kesilmiş (kimse): “Soldan dört ayak üzerinde, yalınayak, bir adam görülür.” -N. F. Kısakürek. 2. zf. Başını örtmeden: “Kurt Hoca, , yalın ayak, kolları sıvalı, evinin yüksek taraçasında kalaylı ibriğiyle abdestini ta...

bayağı kabak Fr. courge (kabak) (botanik)

fare deliğe sığmamış, bir de kuyruğuna (veya kıçına) kabak bağlamış 1) “yapamayacağı kadar ağır bir işi varken başka bir iş daha yüklenmiş” anlamında kullanılan bir söz; 2) “kendisi sığıntı durumundayken yanına bir kişi daha almış” anlamında kullanılan bir söz.

kabak (birinin) başına (veya başında) patlamak birçok kimsenin ilgili olduğu bir olaydan, yalnızca bir kimse zarar veya ceza görmek: “Kendi yarın cehennem olur gider, kabak bizim başımıza patlar.” -R. N. Güntekin.

kabak çekirdeği a. 1. Bal ve sakız kabağının tohumu. 2. Genellikle vakit geçirmek için yenilen kuru yemiş çeşidi: “Annemin hastalığının geçmesi için bol miktarda tuzsuz yemesi gerekiyormuş.” -A. Kutlu. İng. pumpkin seed Çok esk...

kabak çıkmak ham çıkmak.

kabak çiçeği a. Kabak bitkisinin açık turuncu renkli çiçeği.

---