kaza

kaza Ar. ®aø¥¢

a. (kaza:) 1. Can veya mal kaybına, zararına neden olan kötü olay: Tren kazası. 2. İlçe, kaymakamlık: “Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti.” -H. S. Tanrıöver. 3. din b. Vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme. 4. huk. esk. Yargı. 5. esk. Kadılık görevi.

kaza

1.bk. kazağı (I)-2. 2. Tahta kaşıkların içini kazıyıp biçim vermeye yarayan araç.

kaza

Makara.

kaza

Bakırcıların kapları kalaylamak için kullandıkları bir demir araç.

kaza

Kullanılarak aşınmış, küçülmüş süpürge

kaza

Kazâ, ilçe

kaza

Bıçak saplarını düzeltmek için kullanılan bıçakçı aracı. (-Bursa) 2. Tahta kazıma ve düzeltme aracı. (-Maraş)

kazâ

Kaza

kazâ

1) yargı. 2) beklenmedik olay.

---

kaza ile benzer kelimeler

amaçlı kaza İng. intentional accident Bilinçaltı güdülerin etkisiyle ortaya çıkan kaza.

elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak istemeyerek birini yaralamak veya öldürmek: “Belki elinden bir kaza çıkar diye evine girmeye cesaret edemezdi.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

ferdî kaza sigortası a. ekon. Deprem dâhil her yerde oluşacak kaza sonunda ortaya çıkan sakatlık, hastalık veya ölüm dolayısıyla ödenecek para tutarını belirleyen sözleşme.

görünmez kaza a. Umulmadık zamanda, umulmadık biçimde olan kaza.

kaza atlatmak kaza tehlikesi geçirmek.

kaza dairesi a. huk. Yargı çevresi.

kaza etkinliği İng. accident severity 1. Kaza yüzünden yitirilen zamanın tümü. 2. Kazaların yeğinlik ve önem kertesi.

kaza etkinlik oranı İng. accident severity rate Her bin iş saatinde kaza nedeniyle yitirilmiş günlerin toplamı.

---