kanca

kanca İt. gancio

a. Bir şey çekmeye yarar, ucu çengelli demir çubuk: “Hepsi hazırlandılar, halatlar rota edildi, kancalar gerildi ve denizde köpüklü bir iz bırakarak ileri atıldılar.” -N. Hikmet.

kanca Fr. Crosse
kanca

Armağan

kanca

Köpeklerin boyunlarına takılan mahmuzlu demir halka.

kanca İng. clinker tong

Isıtma kazanının ocak takımından bir aracı.

kanca İng. strap holder

Askı kayışının çalgıya tutturulduğu parça.

kanca İng. hook
kanca İng. hook

Çengel.

I) [kanca]: Erkek kopça. (*Tavşanlı -Kütahya) [kanca] : (*Senirkent -Isparta)

II) 1. Yeni yapılmış ayakkabıdan kalıbı sökmeğe yarayan demir araç. (*Yalvaç -Isparta) 2. Saban okuna falakayı tutturmağa yarayan demir. (*Kemalpaşa -İzmir)

kanca

bk. çengel

kanca

Nereye

Kanca Osm. Kanca

---

kanca ile benzer kelimeler

anca beraber, kanca beraber “iki veya daha çok kişi yaptıkları iş kötü de gitse birbirlerinden ayrılmamalıdırlar” anlamında kullanılan bir söz: “Gitmem Hasan, gitmem... Artık .” -O. C. Kaygılı.

döner kanca İng. swivel hook

Gözlü kanca Alm. Ösenhaken

iğsili kanca Alm. Stifthaken İğsili kanca Alm. Stifthaken

kanca ağız pisi balığı Lat. Citharus linguatula Boyları 30 cm olabilen, Marmara Denizi, Ege Denizi ve Akdeniz’de dağılım gösteren, gözleri vücudun sağ tarafında bulunan, kuyruk sapının altında ve üzerinde birer siyah benek bulunan, kumlu ve çamurlu zeminlerde yaşayan demersal b...

kanca biçim Fr. Unciforme

kanca boşaltma İng. declutching

kanca burunlu sf. Burnunun ucu dudağına doğru eğik ve ince olan (kimse): “Dördü de birbirine benzeyen zayıf, çocuklardı.” -H. Taner.

---