kamış akım

kamış

a. 1. bit. b. Buğdaygillerden, sulak, nemli yerlerde yetişen, boğumlu, sert gövdesi olan bitkiler (Phragmites australis): “Bugünlerin birinde ların birbirine sürtünmesinden hasıl olan bir yangın gördü.” -H. E. Adıvar. 2. sf. Bu bitkiden yapılmış:

kamış atmak (veya koymak)

argo birine oyun etmek, arabozanlık etmek: “Sıkıntılı bir durumdu ama onun kamışı o kadar zekice atması hoşuma gitmişti.” -R. Erduran.

kamış başı soğanı

anat. Köpekte glans penis'in, corpus penis'e komşu olan yumru kısmı, bulbus glandis.

kamış bülbülü

Kuşlar (Aves) sınıfının, ötücü kuşlar (Passeriformes) takımının, ötleğengiller (Sylviidae) familyasından, uzunluğu 14 cm kadar olan, sırt tarafı esmer kırmızımsı kahverengi, karnı ve kanat altı tüyleri beyazımsı, baş ve boynun yanları g...

kamış ipi

Yerlilerin, erkek cinsel örgenini uç kısmından tutturup yukarı kaldırdıkları bele bağlı ince ip.

kamış kalem

a. esk. Yazı yazmak için kullanılan ince kamıştan yapılmış kalem: “Masasında eski biçim hokkalar, ler vardı.” -Ç. Altan.

Güzel yazı yazanların kullandıkları, sert dokulu bir çeşit sazdan yontulma kalem; saz kalem de denir.

kamış kanaması

kamış kemiği

a. anat. Baldırın arka tarafında yer alan ince, uzun kemik.

Diz ile ayak bileği kemikleri arasında bulunan iki kemikten dışta ve ince olanı. Fibula, baldır kemiği.