anaç

anaç, -cı

a. 1. Yemiş verecek durumdaki ağaç: “Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler.” -B. Felek. 2. Yavru yetiştirecek duruma gelmiş olan hayvan. 3. sf. İri, kart. 4. sf. Şefkatli, anne gibi davranan. 5. sf. mec. Kurnaz. 6. sf. mec. Deneyimli, bilgili. 7. sf. mec. Başına buyruk.

anaç

Değirmende çarka giden suyu salmıya yarıyan ark.

anaç

Ana kalıpla dökülmüş büyük kerpiç.

anaç

1. Analaşmış, çok yavru doğurmuş, yaşlanmış, kümes hayvanı, kuş ve evcil memeli hayvan. 2. Çok oğul vermiş arı. 3. İhtiyarlamış, kocamış adam. 4. Evlenmemiş, yaşlanmış kız. 5. Orta yaşlı, ergin, olgun kadın. 6. Kuvvetli sağlam. 7. Çok beslenmiş, iri, dolgun: Anaç bir tavuk aldım. 8. İyi cins damızlık hayvan, boğa. 9. Aşı yapılan dal, gövde.

anaç

Köklü, eski: Bu anaç bir ağaçtır.

anaç

Çelik çomak oyununun büyük sopası.

anaç

1. Kurnaz, tecrübeli, bilgili. 2. Serbest hareketli, başına buyruk, eksik terbiyeli kız veya kadın: Bu kız amma da anaç olmuş ha. . .

anaç

Huy ve şekil bakımından anneye benzeyen: Küçüklüğünden beri anaçlığını bırakmadı.

anaç

1. Su arkı, bent. 2. bk. ana (III)-1.

anaç

1. bk. ana (VI)-3. 2. bk. ana kalıp.

anaç

Bakımlı, verimli toprak.

anaç

Kağnı tekerleğinin orta kısmı.

anaç

Büyük kerpiç kalıbı.

anaç

Hatıra, hediye, armağan.

anaç

Karşı, ön taraf, gözönü, her taraftan görülebilen yer, meydan, açıklık.

anaç

Ana olma çağına gelmiş (genellikle hayvanlar için).

anaç

Aşılanan, yerinde gelişen, ana ağaç.

anaç

Yetişkin, doğurma çağına erişmiş

anaç Fr. sujet

(tarım)

anaç

bk. ana

Anaç

Ordu ili, Perşembe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

anaç ile benzer kelimeler

anaç bal Çok oğul vermiş arının balı.

anaç balı Rengi koyu olan bal.

anaç balık İng. mature fish Cinsel olgunluğa erişmiş, damızlık için seçilmiş dişi ve erkek balık.

anaç bülüç Çoluk çocuk, büyük küçük, evcek.

anaç kerpiç Ana kalıpla dökülmüş büyük kerpiç.

anaç (tarımda) Osm. anaç

anaç tikeni Bir iki metre yüksekliğinde dikenli bir bitki.

anaç tohum Fr. Blastomère

---