ana

ana

a. 1. Anne: “Anası mutfakta bir tabağa marul doğruyor.” -Y. Atılgan. 2. Yavrusu olan dişi hayvan. 3. Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı: Fatma Anamız. Meryem Ana. 4. ünl. Yaşlı kadınlara saygılı bir seslenme sözü. 5. Velinimet: Yoksullar anası. 6. Alacağın veya borcun, faizin dışında olan bölümü. 7. sf. Temel, asıl, esas: “Ana bina aradan geçen elli beş yıla karşın değişmemiş.” -A. Kutlu. 8. mat. Çizgilerden herhangi birini anlatan kelimeye sıfat olarak geldiğinde o çizginin, belirli bir kural altında hareket ederek bir yüzey oluşturmaya yaradığını anlatan bir söz.

ana Fr. Mère
ana

İşte, işte burada.

ana

1. Korku, şaşma, hayranlık bildirir ünlem. 2. bk. an (IV)-2.

ana

Esas, asıl, sermaye, temel.

ana

1. Değirmende çarka giden suyu salmıya yarıyan ark. 2. Irmak, nehir gibi suların aktığı asıl yatak: Sakarya anaya çekilmiş. 3. Toprak kazıldığı zaman meydana çıkan alt tabaka, sert toprak.

ana

Mahyacılıkta çengelle bağlanan esas ip.

ana

1. Ağaç gövdesi: Eriğe anadan bir aşı yaptım. 2. Patlıcan fidesi. 3. Tütünün alttan üçüncü tabakası olan en iri yaprakları. 4. Arı beyi. 5. Sirke içinde pelte halinde bulunan maya.

ana

1. Kapı, pencere kasası. 2. Çatıda kullanılan kalın kereste, kalas. 3. Ana kalıpla dökülmüş büyük kerpiç.

ana

Kilimlerde veya kıldan örülen çul, heybe, çuval gibi şeylerde tam ortaya konulan büyükçe bir motif.

ana

Korku, sıkıntı, şaşma bildirir ünlem.

ana

Anne

ana

Anne (bk. anne)

ana

< ET ana ana; anne. || anamgil: annem ve yakınları || anamle: vay anam! || anam sikilmek: başına olmadık işler gelmek??

ana

Anne, bk. anâ

ana

Ünlem

ana İng. main
ana İng. major
ana

bk. ana kayıt

ana

bk. temel

I) Pullukta oku gövdeye bağlayan demir kısım. (Kızılca *Bor -Niğde)

II) Büyük kerpiç. (Yeniköy *Aksaray -Niğde)

ana (I)

1. Ona. 2. Onu. 3. Onun için, ondan dolayı. 4. Onun hakkında. 5. Onca, ona göre. 6. Onun, onun olsun, ona fedadır. 7. Oraya.

ana (II)

Re'sülmâl, sermaye.

---

ana ile benzer kelimeler

ak ana Üvey ana.

alt ana toplardamar İng. inferior vena cava Vücudun alt veya art bölgesine ait toplardamarların birleşerek kalbin sağ kulakçığına açılan damar.

alt ana toplardamarı İng. inferior vena cava (vena cava inferior, Lat. vena = damar, Lât.cavus = boşluk, Lât.inferior = alt) : Vücudun alt (ard) bölgesine ait toplardamarların birleşerek meydana getirdiği bir damar olup yüreğin sağ-kulakçığına açılır.

ana ağzı Balık ağının ortası.

ana akım kesici İng. master switch Tüm akımların toplandığı ve gönderildiği konsol.

ana arı a. hay. b. Arı beyi. bk. kraliçe arı bk. kraliçe

ana atardamar İng. aorta Kanı vücuda taşımak üzere kalpten çıkan büyük atardamar. Aort. ,aort Osm. ebher (zooloji, biyoloji) İng. aorta Kalbin sol karıncığından çıkan, kan...

ana atardamar cisimciği tümörü İng. aortic body tumor Genetik yatkınlık ve kronik hipoksiyle biçimlenme riski artan, genellikle metastaz yapmayan, kalp kesesi içerisinde yerleşen, ana atardamar cisimciğinden köken alan ve genellikle köpeklerde görülen tek veya çok sayıda anormal doku üre...

---