ana dili

ana dili

a. dil b. Çocuğun ailesinden ve içinde yaşadığı topluluktan edindiği dil: “İnsan tehlike karşısında ancak ana diliyle feryat edebiliyor.” -N. Hikmet.

ana dili Fr. Langue maternelle

Bir kimsenin ocağında konuşulan ve kendisince ilk öğrenilen dil.

ana dili İng. mother tongue

İnsanın doğup büyüdüğü aile ve soyca bağlı bulunduğu toplum çevresinden öğrendiği, bilinç altına kadar inebilen ve kişilerle toplum arasındaki ilişkilerde en güçlü bağı oluşturan dil: İnsandaki ana dili duygusu konuşmadaki bazı yanlışları kolaylıkla önler.

---

ana dili ile benzer kelimeler

bebek büyütücü dili veya dadı dili Alm. Ammensprache Bebeklere bir şey söylerken kullanılan dil.

dili damağına yapışmak (veya dili damağı kurumak) çok susamak: “Kupkuru dili damağına yapışıyor, boğazından midesine doğru...” -E. E. Talu.

ana dili vurgusu Fr. accent national Duyanlarda ayrı bir izlenim bırakan her dildeki söyleniş özelliği.

ağzı dili bağlanmak herhangi bir sebeple konuşamaz olmak.

ağzı dili tutulmak 1) konuşamamak; 2) beklenmedik bir durum karşısında heyecanlanmak, hayranlık duymak: “Kızları gördün, ağzın dilin tutuldu gayri.” -N. Cumalı.

ağzı dili (veya ağzı) kurumak 1) susuz kalmak; 2) konuşamaz duruma gelmek: “Ağzım dilim kurudu, kız yalvara yalvara” -Halk türküsü.

ağzı var dili yok 1) “pek sessiz, kendi hâlinde” anlamında kullanılan bir söz: “Benim gibi bir kadınla ne zevkleniyorsunuz?” -B. Felek. 2) “konuşamayan, derdini anlatamayan” anlamında kullanılan bir söz: “Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok.” -S. F. Abasıyanık.

anabuzul dili Beslenme bölgesinden taşarak koyakları dolduran buzul dillerinin en geniş tabanlısı ve en derine ineni. bk. buzul dili, beslenme bölgesi

---