ana bir, baba ayrı

ayrı ayrı

sf. 1. Birbirinden ayrı olan, değişik: “Çıkardıkları metal kutuları, gazeteleri ve cam şişeleri çuvallara doldurup götürüyorlar.” -E. Şafak. 2. zf. Her biri ayrı olarak: “Her birimize elini uzatır.” -A. Erhat.

ana baba bir

aynı anne ve babadan olan.

baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya bir salkım üzüm vermemiş

“babalar çocukları için büyük fedakârlıklara katlanırlar ancak çocuklar babaları için fedakârlıkta bulunmazlar” anlamında kullanılan bir söz.

bir baba dokuz evladı besler, dokuz evlat bir babayı beslemez

“çok çocuğu olan baba, her çocuk babasına bakılmasını ötekinden beklediği için sıkıntıda kalır” anlamında kullanılan bir söz.

bir anaya bir kız, bir kafaya bir göz

“bir başa bir göz ne kadar gerekli ise bir anneye bir kız da o denli gereklidir” anlamında kullanılan bir söz.

bir mıh bir nal kurtarır, bir nal bir at kurtarır

“herhangi bir olayı, bir işi, bir ödevi küçümsememek, önemle ele almak gerekir” anlamında kullanılan bir söz.

ana baba

a. Ana ile babanın oluşturduğu birlik.

ebeveyn.

ana baba eline bakmak

ana ve babanın verdiği para ile geçinmek.