alev alev

alev alev

zf. 1. Vücut ısısı herhangi bir sebeple artmış bir biçimde ve bu sebeple tende kızarıklık oluşarak, alaz alaz: “Yüzü alev alev yandığı hâlde çeneleri atarcasına üşüyordu.” -S. F. Abasıyanık. 2. Aşırı bir biçimde tutuşmuş olarak. 3. sf. Aşırı bir biçimde tutuşmuş olan: “Caminin dört bir yanı alev alevdi zaten.” -A. Kulin.

---

alev alev ile benzer kelimeler

alev a. 1. Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerdeki ışıklı uzantısı, yalım, yalaz, alaz, şule: “Alevi ve bağrışmaları gören kadın erkek herkes evimizin bahçesine doldu.” -E. İ. Benice. 2. Sıcaklık: “İşte şimdi damarlarımda bu iksirin leri dolaşıyor.” -

alev alan İng. inflammable Kolayca .

alev alma noktası İng. ignition point Maddenin yanmaya başladığı sıcaklık.

alev almak 1) tutuşmak, yanmaya başlamak: “Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu.” -T. Buğra. 2) mec. coşmak, heyecanlanmak, heyecana gelmek; 3) mec. öfkelenmek, kızmak; 4) mec. telaşlanmak.

alev bacayı (veya saçağı) sarmak ateş bacayı sarmak.

alev denemesi İng. flame test Bunsen alevi ile yapılan nitel analiz.

alev emisyon spektroskopisi İng. flame emission spectroscopy Bir analitin karakteristik emisyon spektrumu yaymasını sağlamak için bir alevin kullanıldığı metotlar, alev fotometresi olarak da bilinir.

alev fotometri İng. flame photometry Elementlerin yaydıkları ışık şiddetini ölçerek atom sayıları ve dolayısıyla konsantrasyonlarının ölçümünde kullanılan bir yöntem, atomik emisyon fotometri.

---