kazık

kazık, -ğı

a. 1. Toprağa çakılmak için hazırlanmış, ucu sivri demir veya ağaç: Çadır kazığı. Hayvanı kazığa bağlamak. 2. Direk, sopa. 3. Yapıların temelinde kullanılan, toprağa çakılan veya toprak içine giren tahta, maden veya betonarmeden silindir, prizma vb. biçimindeki uzun parça. 4. sf. mec. Çok zor (soru, sınav vb.). 5. tkz. Aldatma. 6. sp. Genellikle yağlı güreşte, güreşçinin, elini hasmının kispeti içine sokarak yaptığı oyun. 7. esk. İnsanı üzerine oturtarak öldürdükleri, yere dik çakılmış sivri uçlu odun veya şiş. 8. esk. Kazığa oturtarak uygulanan öldürme cezası.

kazık

Havuç : Kazık yiyeceğim.

kazık

Sandalye.

kazık

Tohumların köklenip topraktan çıkmamış durumu.

kazık

İnatçı.

kazık

İnce uzun sopaları yere, çamura çakarak oynanılan bir çocuk oyunu

kazık

Küçük kazan, bakraç

kazık

Yağlı güreşte, yerde güreşirken, üstteki güreşçinin bir elini alttaki güreşçinin güreş donunun içine sokup yumruk yaparak, o güreşçinin hareket etmesine engel olma.

kazık Fr. piquet

(tarım)

---

kazık ile benzer kelimeler

Ağaç kazık Fr. Pieu en bois

arının yuvasına kazık (veya çöp) dürtmek tehlikeli kişiyi kışkırtmak.

Betonarme kazık Alm. Eisenbeton Rammpfhal

Bileşik kazık Alm. Pieu mixte

bir fende kazık kakmak (veya çakmak) bir bilgi veya bilim dalında saplanmış kalmak: “Bir fende kazık kakmaktansa hepsinden birer parça malumat kapma fikrinde idi.” -H. R. Gürpınar.

çatal kazık , -ğı a. Sonuçta ne olacağı belirsiz, karışık, karanlık ve şüpheli durum.

çatal kazık yere batmaz (veya geçmez veya çakılmaz) birden çok kimsenin söz sahibi olduğu iş yürümez.

demir kazık, kutup yıldızı Fr. polaire (étoile) (astronomi) Demir kazık İng. Eiserner Rammpfahl

---