kazan

kazan

a. 1. Çok miktarda yemek pişirmeye veya bir şey kaynatmaya yarayan büyük, derin kap: “Koca bir kazan patates kaynattık.” -A. Gündüz. 2. Buhar makinelerinde, kalorifer tesisatında, suyun kaynatıldığı büyük derin kap: Kazan patladı.

kazan

Su çevrisi, kuyu.

kazan

Bir çocuk oyunu.

kazan

Soba.

kazan

Kazan// kazan kepça: 1.Arayan ve aranan, 2. Mutfak eşyası

kazan İng. Boiler

Sıcak su ya da buhar üretmek macıyla kullanılan açık veya kapalı kap.

Kazan

öz. a. (ka'zan) Ankara iline bağlı ilçelerden biri.

Kazan Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Olumlu etkiler bırakan kimse.

Kazan

Ağrı ili, Doğubayazıt ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kazan

Hakkâri ili, Çukurca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

kazan ile benzer kelimeler

gençlikte para kazan, kocalıkta kur kazan “kişi gençliğinde çalışıp para biriktirmelidir ki ihtiyarlığında çalışamadığı zaman onunla rahat rahat geçinsin” anlamında kullanılan bir söz.

ağır kazan geç kaynar 1) “kalın kafalı insan bir konuyu zor anlar” anlamında kullanılan bir söz; 2) “tembel olan işi geç yapar” anlamında kullanılan bir söz; 3) “ağırbaşlı insan çabuk öfkelenmez” anlamında kullanılan bir söz.

aşırma kazan Kova, bakraç.

başı kazan gibi olmak başında çok ağrı ve uğultulu bir sersemlik olmak: “Başım kazan gibiydi, bir kavanoz aspirin içsem ağrımın geçeceğine ihtimal vermiyordum.” -T. Dursun K.

(bir yer) kazan (biri) kepçe “bir yeri etraflıca (dolaşmak, aramak)” anlamında kullanılan bir söz: İstanbul kazan ben kepçe, üç gün onu aradım.

çelik kazan İng. steel boiler Çelik sacdan yapılmış kazan.

dökme dilimli kazan İng. sectional cast iron boiler Dilimlerinin birleştirilmesi ile oluşan kır dökümden yapılmış kazan.

el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer “başkasına tuzak hazırlayan kimse, bu tuzağa ondan önce kendisi düşer” anlamında kullanılan bir söz.

---