kapanmak

kapanmak

(nsz) 1. Kapalı duruma gelmek: “Son basamağı aştığım zaman, babanın kapısı hızla yüzüme kapandı.” -Y. Z. Ortaç. 2. (-e) Dışarı ile ilişiğini kesmek: “Rahatça çalışmak istediğim zamanlar buraya kapanırım ve kimse girmesin diye bazen içeriden de kapıyı kilitlerim.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Çalışamaz, etkinliğini sürdüremez duruma getirilmek: “Manzumem çıkmadı ve Rübap kapandı.” -Y. Z. Ortaç. 4. Son verilmek, kesilmek: “Arif sustu. Hacı Bey de üstelemedi. Söz de burada kapanmış oldu.” -M. Ş. Esendal. 5. (-e) Yüzü, gövdesi bir yere gelecek biçimde eğilmek: “Haykırmak istedim, çıkmadı feryadım / Kapanıp toprağa, ağladım ağladım” -E. B. Koryürek. 6. Tatile girmek: Okullar kapandı. 7. Yara iyileşmek. 8. Göz kör olmak: Kazadan sonra bir gözü kapandı. 9. Hava bulutlanmak.

kapanmak

Örtülü kalmak, kapalı kalmak

---

kapanmak ile benzer kelimeler

ayağına (veya ayaklarına) kapanmak 1) alçalırcasına yalvarmak: “Sandılar ki ihtiyar bahçıvan, paçaları sıvayacak, yeğenine Rabia'yı almak için paşanın ayaklarına kapanacak.” -H. E. Adıvar. 2) bağışlanmak için yalvarmak.

bahtı kapanmak 1) talihsizliğe uğramak, istenen sonuca ulaşmamak; 2) evlenememek.

(bir şeyin) üstüne kapanmak belli bir işi aralıksız bir biçimde yapmak: “Nevin tercüme etmeye hazırlandığı romanın üstüne kapandı.” -S. F. Abasıyanık.

(birinin) dizlerine kapanmak çok yalvarmak.

gözleri kapanmak 1) ölmek; 2) çok uykusu gelmek.

hava kapanmak gökyüzü bulutlarla örtülmek.

içi kapanmak sıkılmak, bunalmak.

içine çekilmek (veya kapanmak) çevresindeki kişilerle ilgi kurmamak, duygularını kimseye açmamak: “O sene çok içine çekilmiş, daima boş vakti kütüphanede geçen ağır bir talebe vaziyetini almıştı.” -H. E. Adıvar.

---