kapamak

kapamak

(-i) 1. Bir açıklığı örtmek için bir şeyi, açık yerin üzerine getirmek: “Hasan, yıldırımla vurulmuş gibi hemen kapıyı kapadı, kaçtı.” -H. E. Adıvar. 2. Hava bulutlarla kaplanmak, sıkıntılı bir hâl almak. 3. Bir şeyin görünmesine engel olmak: Bu yapı manzarayı kapadı. 4. Geçişi engellemek: Kar yolu kapamıştı. 5. Tıkamak, içini doldurmak: Çukuru kapamak. 6. Su, elektrik gelişini kesmek: Elektriği kapadı. 7. Çalışamaz, görev ve iş yapamaz duruma getirmek: Fabrikayı kapamışlar. Gazeteyi kapadılar. 8. Üzerinde durmamak, bir şey üzerinde konuşmayı bırakmak: O konuyu kapayalım. 9. Bir yere sokup dışarı çıkmasına engel olmak, hapsetmek: “Zengin kadını tımarhaneye koymadılar, buraya, çiftliğe getirip kapadılar.” -H. R. Gürpınar. 10. Ortalıktan alıp saklamak: Vurguncular kumaşları kapamışlar. 11. Karşılamak, denk gelmek: Bu ikramiye borçlarımı kapar.

kapamak

Evlenmeleri istenen kız ve erkeği kandırarak bir odaya bırakmak.

kapamak İng. power off
kapamak İng. shut down
kapamak İng. switch off
kapamak İng. turn off

---

kapamak ile benzer kelimeler

açığını kapamak (veya kapatmak) 1) eksiğinin veya küçük düşürücü durumunun anlaşılmamasını sağlamak; 2) eksiğini tamamlamak.

açık kapamak bütçenin gider fazlasını, para sağlayarak ortadan kaldırmak.

ağzını kapamak (veya kilitlemek) susmak, bir şey söylemek istememek: “Kendini tutamıyorsun, bari ağzını kapa, sus, küçülme.” -P. Safa.

bahsi kapamak bir konu üzerindeki konuşmayı kesmek.

(birinin) ağzını kapamak kendisine çıkar sağlaması için bir kimseyi susturmak.

defteri kapamak (veya kapatmak) 1) söz konusu işi artık yapmaz olmak; 2) bir şeyle ilgiyi kesmek: “Saçmalama, ben o defteri kapatalı bir yılı geçti.” -A. Kulin.

dünyaya gözlerini kapamak (veya yummak) ölmek: “Bir sabah söyledi son sözlerini / Yumdu dünyaya ela gözlerini” -Y. K. Beyatlı.

eksik gedik kapamak ufak tefek gereksinimleri karşılamak.

---