kalem çalınmak

kalem kalem

zf. Parça parça, bölüm bölüm.

beñzi çalınmak

Çehresi değişmek.

çalınmak

(nsz) 1. Çalma işine konu olmak: “Kapı kapanalı daha üç beş dakika olmadan tekrar çalınmış.” -A. Ş. Hisar. 2. hlk. İnme inmek.

1. İnme inmek. 2. Deli olmak. 3. Cin çarpmak. 4. Ölmek üzere olan hastanın dili peltekleşmek.

dirliği çalınmak

Ceza olarak yeniçeri ulufesinin kesilmesi.

Tahsisatı kesilmek

kulağına çalınmak

başkasına söylenirken kendisi de duymuş olmak: “Bu gürültüler arasında Vildan'ın bağırarak ve daha ziyade kıymet vererek telaffuz ettiği bazı kelimeler, cümleler kulağıma çalınıyordu.” -P. Safa.

Tesadüfen işitmek, kulağına gelmek

alıcı-kalem

Sinema Sinemanın yazın, resim, müzik... gibi bir sanat olduğu, dolayısıyla sinema sanatçısının, duygu ve düşüncelerini ortaya koymakta alıcıyı tıpkı bir kalem gibi özgürlük ve rahatlıkla, kişisel bir deyişi yansıtan biçimde kullanma...

âlim unutmuş, kalem unutmamış

“insan ne kadar bilgili olursa olsun her şeyi aklında tutamayacağı için unutulmaması istenilen şey mutlaka yazılmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

asıl sayı sıfatı (iki kalem, üç kitap)

Azerbaycan Türkçesi: migdar saylan; Türkmen Türkçesi: mukdar saanlar; Gagauz Türkçesi: sayı sayılıkları; Özbek Türkçesi: *sanόq sόn; Uygur Türkçesi: sanaq san; Tatar Türkçesi: töp san ~ miqdar sanı ~ asıl san; Başkurt Türkçesi: töp han; Kmk: *sanawçislitelnoye; Krç.-...