kakmak

kakmak, -ar

(-i) 1. İtmek, vurmak. 2. (nsz) Kakma yapmak. 3. Vurarak dar bir yere sokmak: “Kimi duvarlarına renkli taşlar kaktı. Kimi bahçesine ağaç dikti.” -L. Tekin.

kakmak

Gaga

kakmak

1.bk. kakma (VIII). 2. Gaga ile vurmak, gagalamak.

kakmak

1. Sıçrayıp kalkmak. 2. Yürümek. 3. Sürmek.

kakmak

Yağlı, şekerli vb. yiyecekler bıktırmak, tıkamak: Fazla yağlı kebap yiyemem, kakar beni.

kakmak

Çakmak

kakmak

< ET kakmak: batırmak; saplamak; sançmak; sokmak

kakmak

İteklemek kakalamak

kakmak

Kalkmak, yerinden kalkmak

kakmak, (kahmak)

1. Kalkmak, kabarmak. 2. Çalmak, vurmak, itmek, tepmek. 3. Çakmak, saplamak

---

kakmak ile benzer kelimeler

eğseri kakmak, (eğser kakmak) Çivi çakmak.

aya kakmak bk. aya karsmak.

başına kakmak (veya kakınç etmek) yapılan bir iyiliği yüzüne vurarak birini üzmek: “Ali Rıza Bey onu şirkete yerleştirmekle Allah razı olsun, büyük bir iyilik etmişti. Fakat onu ikide birde başına kakması doğru olmazdı.” -R. N. Güntekin.

bir fende kazık kakmak (veya çakmak) bir bilgi veya bilim dalında saplanmış kalmak: “Bir fende kazık kakmaktansa hepsinden birer parça malumat kapma fikrinde idi.” -H. R. Gürpınar.

(bir yere) temel kakmak bulunduğu yerden kolay kolay ayrılacak gibi olmamak.

dünyaya kazık çakmak (veya kakmak) tkz. çok uzun ömürlü olmak, çok yaşamak.

eğser kakmak bk. eğseri kakmak.

el kakmak bk. aya karsmak.

---