kaçırmak

kaçırmak

(-i) 1. Kaçmasını sağlamak veya kaçmasına imkân yaratmak. 2. Bir işi belirlenen zamanda yapamamak: Maçı kaçırdım. 3. (nsz) Zor kullanarak yanında götürmek: Kız kaçırmak. 4. Bir daha ele geçmemek üzere yitirmek: Fırsatı kaçırdım. 5. Yararlanamamak: Penaltıyı kaçırdı. 6. Gitmek, kaçmak zorunda bırakmak: Söylene söylene adamı kaçırdı. 7. (-den, nsz) Çalmak, kimsenin haberi olmadan götürmek, aşırmak: İcradan eşya kaçırdılar. 8. (nsz) huk. Yasal olmayan yoldan bir ülkeye mal sokmak veya çıkarmak: Uyuşturucu kaçırmak. 9. (nsz) Ölçüyü, sınırı aşmak, fazlasına gitmek: “Kulübün yemeğinde biraz fazlaca kaçırmıştım.” -H. Taner. 10. (nsz) Sıvı, gaz vb. sızdırmak: Çakmak, gaz kaçırıyor. Makine buhar kaçırıyor. 11. (-e) İstemeyerek altını kirletmek: Donuna kaçırmak. 12. (nsz) Delirmek: Zavallı kaçırmış. 13. Bir araç veya aletle iş görürken aracı iyi kullanamama yüzünden kendine veya bir başkasına zarar vermek: Usturayı elimden kaçırdım, yanağımı kestim. 14. (-i, -den) Birini veya bir şeyi göstermemek: Karısını benden kaçırıyor. 15. sp. Yarışan bir koşucu diğeri tarafından hızla geçilip ara açılmak. 16. sp. Futbol veya basketbolda savunduğu oyuncuyu boş bırakmak, pas almasına fırsat vermek.

kaçırmak

Kaçırmak, kaybetmek

---

kaçırmak ile benzer kelimeler

abliyi kaçırmak (veya bırakmak veya koyuvermek) 1) soğukkanlılığını yitirip davranışlarını denetleyememek; 2) şaşırıp ne yapacağını bilememek.

ağzından kaçırmak istemediği hâlde boş bulunup söyleyivermek: “Sen onun için en fena tabirleri kullanıyorsun, asabisin, ağzından çirkin şeyler kaçırıyorsun.” -P. Safa.

ağzının tadını kaçırmak 1) neşesini, keyfini bozmak: “Ben o kadınlardan değilim ki, evin büyüğü ben olacağım diye tutturup akılsızlıklarla ağzımın tadını kaçırayım.” -M. Ş. Esendal. 2) bir kimsenin kurulu düzenini bozmak.

aklını kaçırmak 1) delirmek: “Cesareti de adamakıllı kırılmış, aklını kaçıran babasının hâli onu perişan etmişti.” -İ. O. Anar. 2) gereksiz, yersiz iş yapmak.

altına etmek (veya kaçırmak) 1) yatağına veya donuna işemek; 2) mec. çok korkmak.

(bir işin) ucunu kaçırmak iş kötüye girmek, çıkmaza girmek.

(birinin) keyfini kaçırmak (veya bozmak) üzmek: “Ne istedin adamdan, dedi. Keyfini kaçırdın oruçlu oruçlu.” -H. Taner.

donuna etmek (veya kaçırmak veya doldurmak veya yapmak) 1) küçük veya büyük abdestini donuna etmek; 2) mec. çok korkmak.

---