kaba

kaba

sf. 1. Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı: “Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı.” -Ö. Seyfettin. 2. Taneleri iri: Kaba çakıl. 3. Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse): “Kaba, hantal, şivesiz bir sürü adamlar kafesinin önüne toplanırlar.” -R. H. Karay. 4. Hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli: “Kaba bir yün döşekle temiz bir şilte, yastık yorgan buldum.” -H. R. Gürpınar. 5. a. Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer. 6. mec. Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü: “Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı.” -O. C. Kaygılı.

kaba

Mağara.

kaba

1. Dövülmek için harman yerinde koni biçiminde yığılan tahıl. 2. Ebegümeci.

kaba

Kaplıca.

kaba

Toplu ve güçsüz kimse.

kaba

Koyunlara takılan büyük, yuvarlak çan.

kaba

Ebegümeci.

kaba

Kabe

kaba

Büyük, iri, kocaman

---

kaba ile benzer kelimeler

başı kaba Başı açık, k.

birinci farklar cinsinden kaba GMM İng. crude GMM in first differences

cart (veya zırt) kaba kâğıt argo yüksekten atana veya çalımlı bir tavır takınana karşı “senin bu tavrına değer verilmiyor” anlamında kullanılan bir söz.

daha kaba düzgünlük İng. coarser uniformity Kapsama bağıntısına göre daha küçük olan düzgünlük.

daha kaba ilinge İng. coarser topology Kapsama bağıntısına göre daha küçük olan ilinge.

daha kaba süzgeç İng. coarser filter Kapsama bağıntısına göre daha küçük olan süzgeç.

daha kaba topoloji İng. coarser topology ( )

en kaba düzgünlük İng. coarser uniformity X kümesi için, yalnızca X x X den oluşmuş düzgünlük.

---