cebe

cebe Moğ.

a. esk. 1. Zırh. 2. Silah.

cebe Fr. Plastron
cebe Fr. Armure
cebe Fr. Cuirasse
cebe

Erkeğin cinsiyet organı.

cebe

1. Altın ve gümüşten yapılmış düz veya işlemeli bilezik. 2. Altın, gümüş ve elmastan yapılmış gerdanlık,

cebe

Küçük meyve sepeti: Biraz civir kes, bir küçük cebe doku.

cebe

Abadan daha kısa ceket: Çoban cebesiz sürünün peşinden gidemez.

cebe

Atın eşkin yürüyüşü.

cebe

Silâh ve başka savaş araçları.

cebe

Ağabey.

cebe

Dalyanlarda kullanılan, sisaldan yapılan ve dalyan haznesi büyüklüğünde olan ağ.

cebe

Bedeni düşman silahlarının etkisinden korumak için savaşta giyilen çok parçalı zırh, kalın meşinden giysi.

cebe (I)

Zırh, zırhlı elbise.

cebe (II), (cebe bilezik)

Süslü bilezik.

Cebe Köken: Moğ.

Cinsiyet: Erkek 1. Zırh, zırhlı giysi. 2. Savaşla ilgili silah ve araçlar.

Cebe

Tunceli ili, Gedikler bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

cebe ile benzer kelimeler

bk. cebe (II)

Ucu uzun temren

Alay göstermek, geçit resmi yapmak

Caka satmak

Kösebucağı Ordu ili, Fatsa ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Brucella suis İng. brucella suis Domuzlarda brusellozise neden olan hastalık etkeni.
Yukarıcihanbey Erzurum ili, Karayazı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yancıl debe Fr. Latérocéle, laparocéle
vecibe Ar. vec³be a. (veci:be) esk. Ödev, boyun borcu. vecîbe borç.<