bitirmek

bitirmek

(-i) 1. Bitmesini sağlamak, sona erdirmek, tüketmek, tamamlamak, sonuçlandırmak: “Bu işi sonuna kadar bitirmek lazım.” -P. Safa. 2. Güçsüz düşürmek, bitkin duruma getirmek, yormak: “Onu en çok bitiren Filistin, Irak cepheleri oldu.” -A. Gündüz. 3. Onulmaz duruma getirmek, mahvetmek: “Yetişir koştuğum aşkın peşi sıra / Bitirdi beni bu içki, bu kumar” -C. S. Tarancı.

bitirmek

Kız vermeye razı etmek.

bitirmek

Almak.

bitirmek

Bitirmek || bitürmek || bütürmek

bitirmek İng. quit

---

bitirmek ile benzer kelimeler

ağırlık bitirmek Düğünden önce kız ve oğlan tarafı bir araya gelerek, yapılacak işler hakkında konuşmak, anlaşmaya varmak.

(birinin) işini bitirmek argo öldürmek.

dilek bitirmek İhtiyacı, maksadı yerine getirmek, arzuyu is’af etmek

eksiğini bitirmek, (eksüğünü bitürmek) Noksanını ikmal etmek.

gözlerini bitirmek gözlerini aşırı yormak: “Her gece fasılasız çalışmak gözlerimi bitirdi.” -Ö. Seyfettin.

iş bitirmek bir işi iyi bir sonuca ulaştırmak.

kendini yiyip bitirmek kendi kendini yemek: “Üzülmek ne kelime efendiciğim, kendimi yiyip bitiriyorum.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

kız bitirmek Bir erkeğe kız istemek, söz kesmek.

---