bilek

bilek, -ği

a. 1. Elle kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm: “Kadın, ağır takılarla yüklü sol bileğini yeşil abajurun altına doğru uzatmış.” -A. Ağaoğlu. 2. mec. Güç, kuvvet.

bilek Fr. Carpe
bilek Fr. Poignet
bilek

1. Araba tekerleğinin parmaklıkları. 2. Tırpanı sapına tutturmak için kullanılan demir bilezik. 3. Kayık küreğinin kayış geçen ince kısmı.

bilek

Kadınların giydiği bir çeşit gömlek.

bilek

bk. el bileği, ayak bileği

bilek

bk. elbileği.

Bilek Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Güç, kuvvet.

Bilek

Batman ili, Beyçayırı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bilek

Gaziantep ili, ŞehitKâmil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bilek

Muş ili, Yaygın bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

bilek ile benzer kelimeler

arka ayak bilek kemikleri İng. ossa tarsi anat. Üst sırasında aşık ve topuk kemiği, orta sırasında os tarsi centrale ve alt sırasında hayvan türlerine göre değişen sayıda bulunan kemikler, ossa tarsi.

ayak bilek Fr. Tarse

ayak bilek ağrı Fr. Tarsalgie

ayak bilek üstçül Fr. Sus-carpien-enne

ayak bilek-ortasal Fr. Médio carpien

bilek bağı İng. Martingale Sağlam tutmak ve elden düşürmemek için, dürtücü ya da delici kılıcı tutağından ele ve bileğe bağlamakta kullanılan bir bağ.

bilek boşanması Hayvanın ön ve arka ayaklarının çökmesi.

bilek çarpıklığı Fr. Madelung (difformité ou maladie de)

---