belediye

belediye Ar. belediyye

a. 1. İl, ilçe, kasaba, belde vb. yerleşim merkezlerinde temizlik, aydınlatma, su, toplu taşıma ve esnafın denetimi gibi kamu hizmetlerine bakan, başkanı ve üyeleri halk tarafından seçilen, tüzel kişiliği olan örgüt, şehremaneti. 2. Bu örgütün bulunduğu bina: “Daha belediyeyi dönmüş dönmemiştim ki beynimden vurulmuşa döndüm.” -T. Dursun K.

< Ar. belediyye) belediye

---

belediye ile benzer kelimeler

belediye başkanı a. 1. Belediye teşkilatını yöneten kimse, belediye reisi: “İki gün sonra nın yakını bir arkadaş gidip onunla konuştu.” -Y. K. Beyatlı. 2. tar. Şehremini.

belediye çavuşu a. Zabıta işlerinde üst görevli: “Belediye çavuşu yanında jandarma onbaşısı, çarşıyı dolaşmış, esnafa kepenk kapattırmıştır.” -T. Buğra.

belediye denetlemesi İng. municipal censorship Sinema Bazı ülkelerde film denetlemesinin belediyelerce yapılanı.

belediye eğlence resmi bk. eğlence resmi

belediye encümeni a. Belediye kanununda belirtilmiş görevleri yerine getiren, özel kanunlarla belediye meclisi tarafından verilen görevleri, belediye meclisi toplu bulunmadığı zaman tetkik eden ve karara bağlayan organ.

belediye kolluğu İng. local police "authorities", city police, county-police Belediye sınırları içinde, belediye yasa ve yönetmeliklerinin uygulanması, belediye suçlarının kovuşturulması işleriyle görevli özel bir kolluk.

belediye meclisi a. Belediye tüzel kişiliğine tanınan yetkileri kendinde toplayan organ.

belediye nikâhı a. hlk. Medeni kanuna göre kıyılan resmî nikâh: “Belediye nikâhını daha sonra yapmak üzere imam nikâhını kıydılar.” -E. Bener.

---