belediye meclisi
a. Belediye tüzel kişiliğine tanınan yetkileri kendinde toplayan organ.
belediye meclisi ile benzer kelimeler
belediyeAr. belediyyea. 1. İl, ilçe, kasaba, belde vb. yerleşim merkezlerinde temizlik, aydınlatma, su, toplu taşıma ve esnafın denetimi gibi kamu hizmetlerine bakan, başkanı ve üyeleri halk tarafından seçilen, tüzel kişiliği olan örgüt, şehremanet... |
belediye başkanıa. 1. Belediye teşkilatını yöneten kimse, belediye reisi: İki gün sonra nın yakını bir arkadaş gidip onunla konuştu. -Y. K. Beyatlı. 2. tar. Şehremini. |
belediye çavuşua. Zabıta işlerinde üst görevli: Belediye çavuşu yanında jandarma onbaşısı, çarşıyı dolaşmış, esnafa kepenk kapattırmıştır. -T. Buğra. |
belediye denetlemesiİng. municipal censorshipSinema Bazı ülkelerde film denetlemesinin belediyelerce yapılanı. |
belediye eğlence resmibk. eğlence resmi |
belediye encümenia. Belediye kanununda belirtilmiş görevleri yerine getiren, özel kanunlarla belediye meclisi tarafından verilen görevleri, belediye meclisi toplu bulunmadığı zaman tetkik eden ve karara bağlayan organ. |
belediye kolluğuİng. local police "authorities", city police, county-policeBelediye sınırları içinde, belediye yasa ve yönetmeliklerinin uygulanması, belediye suçlarının kovuşturulması işleriyle görevli özel bir kolluk. |
belediye nikâhıa. hlk. Medeni kanuna göre kıyılan resmî nikâh: Belediye nikâhını daha sonra yapmak üzere imam nikâhını kıydılar. -E. Bener. |
"belediye meclisi" karakter analizi
- belediye meclisi, 16 karakter ile yazılır.
- b harfi ile başlar, i harfi ile biter.
Karakter dağılımı
- 'b', 'e', 'l', 'e', 'd', 'i', 'y', 'e', ' ', 'm', 'e', 'c', 'l', 'i', 's', 'i', şeklindedir.
- belediye meclisi kelimesinin tersten yazılışı ' isilcem eyideleb' diziliminde gösterilir.
(b,c,d,e,i,l,m,s,y) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler
cebirsel deyima. mat. Bilinen veya bilinmeyen büyüklük ölçüleri üzerinde, bunlara bağlı bir büyüklük ölçüsünü çıkarmak için gerekli |
abecesel deyimİng. alphabet-based expression, wordHer imi belli bir abecenin öğesi olan bir deyim. || Örn. A ile B imle |