aydınlık

aydınlık, -ğı

a. 1. Bir yeri aydınlatan güç, ışık: “Bir elektrik görmediğimizden titrek fener aydınlığına doyamazdık.” -F. R. Atay. 2. Bir yapının ortasına gelen oda ve öbür bölümlerin ışık alması için damın ortasından zemine kadar açılan boşluk. 3. sf. Işık alan: Aydınlık bir oda. 4. sf. mec. Kolay anlaşılacak derecede açık olan, vazıh: “En bilmediği çapraşık bir işi beş, on cümle ile anlatınız, onu sizden daha aydınlık bir görüşle kavrardı.” -İ. A. Gövsa. 5. sf. mec. Kötülükten uzak, temiz, saf: Aydınlık bir yüz.

aydınlık

Cam.

aydınlık

Mutluluk, saadet.

aydınlık İng. glow

Bir yüzeyin ya da ortamın ışıklı olması hali.

Mimarlık) Bir yapının ortasına gelen oda ve diğer bölümlerin ışık alması için, damın ortasından zemine dek açılan ışık bacası. Işıklık da denir.

aydınlık Fr. clarté

(astronomi)

Aydınlık

Amasya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydınlık

Batman ili, Yücebağ bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydınlık

Ordu ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydınlık

Tunceli ili, Darıkent bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

aydınlık ile benzer kelimeler

ay aydınlık Ay ışığı, mehtap.

aydınlık (bir yüzeyin bir noktasında) İng. illumination (at a point of a surface), illuminance Bir yüzeyin, bir noktasını çevreleyen sonsuz küçük bir parçacığının aldığı ışık akısının, bu yüzey parçacığının alanına bölümü, bk. ışınımlılık, (ışınsal aydınlık), (erkesel aydınlık).

aydınlık dairesi Osm. daire-i tenvir (astronomi)

aydıñlık delüğü Pencere, ışık girecek delik.

aydınlık niceliği bk. aydınlanma.

aydınlık reaksiyonları bk. ışık reaksiyonları

erkesel aydınlık (bir yüzeyin bir noktasında)bk. ışınımlılık (bir yüzeyin bir noktasında).

ışınımsal aydınlık İng. irradiance (at a point of a surface) (bir yüzeyin bir noktasında) : Bir noktayı çevreleyen sonsuz küçük yüzey parçacığına düşen ışınım akısının, bu yüzey parçacığının alanına böîümü. bk. aydınlık.

---