aydın

aydın

sf. 1. Işık alan, ışıklı, aydınlık: Aydın bir oda. 2. Kültürlü, okumuş, görgülü, ileri düşünceli (kimse), münevver: “Akşam gazetesi, yurt aydınlarıyla konuşarak bizde niçin yazar yetişmediğinin sebeplerini araştırdı.” -O. V. Kanık. 3. Kolayca anlaşılacak kadar açık, vazıh (söz veya yazı).

aydın Fr. Clair
aydın

Alnı beyaz sığır.

aydın

Ayçiçeği.

aydın

Aydın || aydunnar: Aydınlar

aydın, (aydınlu)

1. Münevver, ziyadar, ışıklı. 2. Nur, ışık, aydınlık.3. Ruşen, açık, aşikâr.

Aydın

öz. a. (a'ydın) Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde yer alan illerinden biri.

Aydın Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.Cinsiyet: Kız 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.

Aydın

Adana ili, Tepecikören bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydın

Afyon ili, Şuhut ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydın

Ankara ili, Kazan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydın

Sivas ili, İmranlı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydın

Şanlıurfa ili, Ceylânpınar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aydın

Zonguldak ili, Ereğli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

aydın ile benzer kelimeler

aydın eylemek, (aydın kılmak) Aydınlatmak.

ay aydın Ay ışığı, mehtap. Ay ışığı

ay aydın, hesap belli “anlaşılmayacak bir şey yok, hesap ortada, açık.” anlamında kullanılan bir söz.

aydın bağa eşiniği Fr. Cœloma

aydın buğday Yassı ve beyaz bir çeşit buğday.

aydın çiçe Ayçiçeği.

aydın çiçeği Ayçiçeği.

aydın eşi Kız.

---