ay

ay

(I) ünl. Birdenbire duyulan acı, ağrı, şaşırma, ürkme veya sevinç anlatan bir söz: Ay! Sen mi idin? Ay, ne güzel!

II) a. 1. Art arda gelen iki yeni ay arasında geçen süre. 2. Yılın on iki bölümünden her biri: Mart ayı. Nisan ayı. Mayıs ayı. 3. Bir ayın herhangi bir gününden ertesi ayın aynı gününe kadar geçen veya yaklaşık otuz gün olarak kabul edilen süre: Bu iş ancak üç ayda biter. Temiz iş altı ayda çıkar.

ay

Donun iki paçası arasında kalan kısmı.

ay

Hey anlamında ünlem: Ay buba!

ay

Hay!

ay!

Ey!, Ay hay!.

ay

Ay. || ay parçasi kimin: yüz için geniş ve güzel

ay

1. Ay. 2. Senenin aylık müddeti

ay İng. moon

Art arda gelen iki yeniay arasında geçen 29,5 günlük süre. bk. kavuşum ayı.

ay Osm. mâh

(matematik)

ay Osm. kamer

(astronomi)

ay

Kitaplar üzerine çizgi ve süs yapmakta kullanılan pirinç araç. (-İzmir)

ay

bk. ay demürü.

Ay

öz. a. gök b. Dünya'nın uydusu olan gök cismi, kamer.

Ay Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu.Cinsiyet: Kız 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu.

Ay İng. Moon

Yeryuvarlağının uydusu, ona en yakın gökcismi.

Ay İng. moon

Yer'in uydusu olan gökcismi.

---