avuç alaması

avuç avuç

sf. 1. Bol bol, pek çok: “Cebimdeki paranın yarısını ayırıp ceviz alıyorum, sevinçle dolduruyorum ceplerimi.” -R. Mağden. 2. zf. Avuçlayarak: “Küvetteki suyu yüzüne çarptıktan sonra havluya el attı.” -H. R. Gürpınar.

bir avuç altının olacağına bir avuç toprağın olsun

“altın harcanıp gider, toprak ise sürekli ürün veren, para getiren bir maldır” anlamında kullanılan bir söz.

avuç

a. 1. Elin iç tarafı, apaz, hapaz. 2. Elin yarı yumulmuş durumu: “Behire, avucuna topladığı zeytin çekirdeklerini yukarı, havaya fırlatıyor.” -A. Ağaoğlu.

avuç dolusu

sf. 1. Pek çok: “Aynı yerde para harcamış, kızları şampanyaya boğmuştum.” -R. H. Karay. 2. Bir avucun alabildiği miktar kadar.

avuç içi

a. Elin parmak dipleri ile bilek arasındaki iç bölümü.

Elin, parmakların dibi ile bilek arasında kalan hafifçe çukur alt bölgesi.

avuç içi aşağıda

Bir eylem sırasında ve genellikle çelginin ya da saldırının özelliğine uygun olarak, savut tutan el tırnaklarının ve avuç içinin aşağıya dönük olması.

avuç içi kadar

pek küçük, dar (yer).

avuç içi yukarıda

Bir eylem sırasında ve genellikle çelginin ya da saldırının özelliğine uygun olarak, savut tutan el tırnaklarının ve avuç içinin yukarıya dönük olması.