avcılık

avcılık, -ğı

a. 1. Avcının yaptığı iş. 2. Avcı olma durumu.

avcılık İng. hunting

Genellikle toplayıcılıkla birlikte yapılan, ama toplayıcılıktan daha ileri bir tekniğe dayanan; ok, mızrak, çengel, topuz, balta, ağ, zıpkın, olta, sapan, tuzak gibi av araçlarıyla türlü zehirleri; at, köpek, atmaca, şahin gibi hayvan ve kuşları gerektiren, insanlığın en eski besin elde etme yolu. a. bk. toplayıcılık.

---

avcılık ile benzer kelimeler

araçsız avcılık İng. hand-picking Aletsiz balıkçılık.

aşırı avcılık İng. over fishing Belli bir su kütlesindeki mevcut stoku bozmadan bir sezonda avlanabilecek miktarın üstünde yapılan avcılık, avcılık veriminin doğal verimden fazla olduğu avcılık biçimi.

avcılık etmek avlanma ile uğraşmak.

avcılık ölümü İng. fishing mortality Avlanma nedeniyle balıkların stoktan eksilmesi olayı.

ayak yardımıyla avcılık İng. fishing with foot Sığ sularda kendilerini dibe gömerek saklayan bazı su ürünlerinin (kalkan, kum balığı vb.) ayak veya elle bulunarak toplanması işlemi.

bayıltma yoluyla avcılık İng. stupefying Çeşitli yöntemlerle mekanik, elektrik, kimyasal, hayvanlar, bitkiler vb. yardımıyla balıkların bayıltılarak avlanma biçimi.

borularla avcılık İng. fishing with tubes Balıkların saklanma ve korunma içgüdülerinden yararlanılarak, genellikle bambu ağaçlarının veya demir boruların bir veya daha fazlası birbirine bağlanarak ve borunun bir tarafı kapatılarak yemli ve yemsiz olarak sığ sularda kullanıla...

dalarak avcılık İng. diving fishing Dalgıç elbisesi giyerek veya giymeden su ortamlarından su ürünlerinin toplanması veya avlanması biçimi, şinorkel, tüp, nargile usulü dalma.

---