alım

alım

a. 1. Alma işi. 2. Kurum, çalım, gurur. 3. mec. Çekicilik: “O ne eda, o ne alım, o ne çalım.” -H. R. Gürpınar.

alım

Vergi

alım

Çalım, gösteriş, hal, tavır.

alım

1. Pekmez kaynatılan tava veya kazanın ölçüsü: Senin bağdan iki alımlık pekmez olur. 2. Genişlik, hacim: Bu çuvalın alımı fazla.

alım

1. bk. algı (II)-3. 2. Ceza, kötülüğe karşılık: Ahmet edepsizlik yaptı ama, Hasandan da alımını aldı.

alım

1. Pamuk ipliği. 2. Eğirilmek üzere hazırlanmış bir miktar yün.

alım

Alacağı, alabileceği: Bugün ben alımımı aldım.

alım

Suç karşılığı ceza.

alım

Ustalık, beceri, yetenek.

alım

İstek, dilek.

alım

Alim

alım İng. admittance

Bir elektrik çevriminin celisinin (dalga direncinin) tersi

alım

iştirâ. ~ hakkı: iştirâ hakkı.

alım İng. purchase

Mal ve hizmetlerin ya da üretim faktörlerinin para karşılığında satın alınması.

alım, (alum)

Alacak, hak.

Alım Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Çekicilik. 2. Kurum, çalım, gurur.

---

alım ile benzer kelimeler

ağrın alım Yalvarma ve yakarmada “senin yerine ben hasta olayım"anlamında kullanılır: Ay balam, .

alı satı, (alım satım) Alışveriş, ticaret.

alı satı etmek, (alım satım etmek, alı satı eylemek, alı satı eyleşmek) Alışveriş yapmak.

alım çalım a. Gösteriş, çekici hareket.

alım emri bk. borsa emri

alım musluğu İng. corporation stop Şehir borusundan kol alma yerine konan musluk.

alım opsiyonu bk. alım seçme yetkisi

alım öndeliği İng. earnest money Yapılması kararlaştırılan her hangi bir işlemin belirli koşullara göre gerçekleştirilmesi sağlanılmak üzere alıcı tarafından satıcıya verilen .

---