aldırmak

aldırmak

(nsz) 1. Alma işini yaptırmak: “Söyledim, söyledim, bir urgan aldıramadım.” -N. Cumalı. 2. (-i, -e) Getirtmek: “Ne yaptı yaptı, nişanlısını oraya aldırdı.” -C. Uçuk. 3. Vücuttan herhangi bir parçayı veya organı sağlık sebebiyle çıkarttırmak: Bademcik aldırmak. Çocuk aldırmak. 4. (-den) Başkasına kaptırmak: “Elimden aldırdım gül yüzlü yâri / Ben bir daha buldum ellere nispet” -Emrah. 5. (-i, -e) Sığdırmak: Bunca eşyayı bu küçücük eve nasıl aldırdınız. 6. (-e) mec. Önem vermek, değer vermek: “Aldırma sen hemen çalış ki biraz / Çalışan ilerler, yerinde kalmaz” -E. B. Koryürek.

aldırmak

1. Yüklü hayvanın bir yanı hafif, bir yanı ağır gelmek, meyletmek: Hayvan aldırıyor, tutta düzeltelim. 2. Hamlatmak, yormak: Hayvanı çok sürdük, aldırmışız. 3. İki parçayı birbirine uygun hale getirmek, alıştırmak.

aldırmak

Bir türkü veya şarkıyı kendi kendine söylemek, tutturmak: Kız bir türkü aldırmış gidiyor.

aldırmak

Yakını ölmek: Yavrımı aldırdım, nerelere giden ben gari.

aldırmak

Aldırmak; isabet ettirmek; eziyet çektirmek

aldırmak, (aldurmak)

Kaptırmak.

---

aldırmak ile benzer kelimeler

alını aldırmak Güzellik ve gençliğini kaybetmek: Alımı aldırdım, gülümü soldurdum.

allını aldırmak Kaş aldırıp, alma ve yanağa düşen saçları kestirip boyanmak, süslenmek (genç kızlar için).

beñiz aldırmak Benzi atmak, korkudan sararmak.

çocuk aldırmak tıp kadın karnındaki bebeği hekime ameliyatla aldırmak.

endezeden aldırmak Ağırdan almak, aldırış etmemek.

göñül aldırmak Gönül kaptırmak, gönül vermek.

öğür aldırmak Döl almaları için hayvanları çiftleştirmek.

soluk aldırmak İşe ara vererek çalışanları dinlendirmek.

---