(birinin) yüzüne bağırmak

(birinin) yüzüne karşı

bir kimsenin kendi önünde ve ondan çekinmeden: Yüzüne karşı da söylerim.

avaz avaz bağırmak

var gücüyle bağırmak: “İspanyol denizcisi hâlâ avaz avaz bağırıyordu.” -H. R. Gürpınar.

bağırmak

(nsz) 1. İnsan yüksek ve gür ses çıkarmak: “Yaşasın hürriyet diye bağırsa ismi tarihe geçecekti.” -Ö. Seyfettin. 2. mec. Kendini belli etmek: Kitap buradayım diye bağırıyor, sen onu görmüyorsun. 3. (-e) Yüksek sesle azarlamak.

bangır bangır bağırmak

yüksek sesle, avazı çıktığı kadar bağırmak: “Nerede o, meclis kürsülerinden 'mahkûmu ıslah ediyoruz' diye bangır bangır bağıran adliye vekilleri?” -K. Korcan.

Avazı çıktığı kadar bağırmak.

(bir şey) buradayım diye bağırmak

göze çarpacak bir yerde bulunmak.

danalar gibi bağırmak (veya böğürmek)

çok kuvvetle bağırmak, haykırmak.

öcürenne gibi bağırmak

Sesi çıktığı kadar bağırarak ağlamak.

vırrak vırrak bağırmak

Çok, sesli sesli, katılırcasına ağlamak.