bağırmak

bağırmak

(nsz) 1. İnsan yüksek ve gür ses çıkarmak: “Yaşasın hürriyet diye bağırsa ismi tarihe geçecekti.” -Ö. Seyfettin. 2. mec. Kendini belli etmek: Kitap buradayım diye bağırıyor, sen onu görmüyorsun. 3. (-e) Yüksek sesle azarlamak.

bağırmak

Ağlamak.

bağırmak

Bağırmak. || bağurmak

Bağırmak

fiili ile kullanılarak bağrışın öfkeli ve yüksek sesle olduğunu anlatan bir söz: “Top ileri geri her havalandıkça bar bar bağırıyorlardı.” -N. Hikmet. 2.

Bağırmak

fiili ile “apaçık görünmek, ortada olmak” anlamında kullanılan bir söz: “Ben esrarlıyım, ben karanlığım diye bar bar bağıran şeyin esrarı kalır mı?” -P. Safa.

Bağırmak

fiili ile “yüksek sesle bağırmak” anlamına gelen bas bas bağırmak deyiminde kullanılan bir söz.

---

bağırmak ile benzer kelimeler

avaz avaz bağırmak var gücüyle bağırmak: “İspanyol denizcisi hâlâ avaz avaz bağırıyordu.” -H. R. Gürpınar.

bangır bangır bağırmak yüksek sesle, avazı çıktığı kadar bağırmak: “Nerede o, meclis kürsülerinden 'mahkûmu ıslah ediyoruz' diye bangır bangır bağıran adliye vekilleri?” -K. Korcan. Avazı çıktığı kadar bağırmak.

(bir şey) buradayım diye bağırmak göze çarpacak bir yerde bulunmak.

(birinin) yüzüne bağırmak birine öfke ile saygısızca sözler söylemek.

danalar gibi bağırmak (veya böğürmek) çok kuvvetle bağırmak, haykırmak.

öcürenne gibi bağırmak Sesi çıktığı kadar bağırarak ağlamak.

vırrak vırrak bağırmak Çok, sesli sesli, katılırcasına ağlamak.

bankır bankır bağırmak Avazı çıktığı kadar bağırmak.

---