yok

yok, -ku, -ğu

a. 1. Olmayan, bulunmayan şey: Sen yoktan anlamaz mısın? 2. sf. Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı. 3. sf. Yasak: İçki, sigara yok. 4. e. “Hayır” anlamında kullanılan bir söz: Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler. 5. bağ. Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz: Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin. 6. bağ. Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz: Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler! “Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım.” -A. İlhan. 7. e. Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir: Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin.

yok

Leke, iz, kalıntı, bulaşık: Bu kapta pekmez yoku var.

yok

Yok, hayır

yok

Yok (bk. yo, yog)

yok

keenlemyekün.

yok

Değil.

---

yok ile benzer kelimeler

altta yok üstte yok yoksul, fakir.

fol yok yumurta yok bir konu ile ilgili ortada hiçbir belirti olmadığı hâlde varmış gibi bir kuşkuya düşüldüğünde kullanılan bir söz: “Kız kardeşi ile Mahir daha ortada ken gelin güveyi olmuşlar.” -H. R. Gürpınar.

od yok ocak yok çok yoksul.

ortada fol yok yumurta yok fol yok yumurta yok.

yok oğlu yok Bulma olanağı yok, bulunacak gibi değil: Aramadık yir gomadım .

yok yok 1) “ne istersen var” anlamında kullanılan bir söz: Bu mağazada . 2) “hayır hayır!” anlamında kullanılan bir söz: Yok yok, gidelim!

dañı yok, (tañı yok, tañı yoh) İhtiyacı yok, önem verdiği yok (?)

ağzı var dili yok 1) “pek sessiz, kendi hâlinde” anlamında kullanılan bir söz: “Benim gibi bir kadınla ne zevkleniyorsunuz?” -B. Felek. 2) “konuşamayan, derdini anlatamayan” anlamında kullanılan bir söz: “Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok.” -S. F. Abasıyanık.

---