tırıs gitmek

tırıs tırıs

zf. 1. Hızlı bir biçimde. 2. Utanmış, mahcup bir biçimde: “Sakatlanıp tedavi gören oyuncu topallaya topallaya yeniden sahaya girince bizimkine yine kalenin arkasını boylamak düşerdi.” -H. Taner.

(birine bir şey) vız gelip tırıs gitmek

tkz. önemsememek, aldırış etmemek: “Bu ölümle Ahmet, dünya yüzünde sahibi olunacak şeyin yalnız bir kadın olabileceğini, ötesinin ise yalan, haksız olduğunu ve kendisine kadından gayrı bir şeye sahip olmanın vız gelip tırıs gittiğinin farkına varmıştı.” -S. F. A...

kendüden gitmek, (kendüsinden gitmek, kendözünden gitmek)

Kendini kaybetmek, kendinden geçmek, bayılmak, gaşyolmak

tırıs

a. Atın kısa adımlarla hızlı yürüyüşü: “Hafif üzere yürüyen hayvanı âdeta dörtnala koşturmaya başlıyordu.” -M. Ş. Esendal.

Takma ad, lakap.

Gerçek olmayan söz, abartı.

tırıs koşma

Bacakların hareket sırasının çapraz ve daima iki ayak yerdeyken iki ayağın hareket hâlinde olduğu, beden ağırlığını iki bacağın taşıdığı, atların bir koşma şekli.

abalayıp gitmek

Topallamak, paytak paytak yürümek, apal apal yürümek.

abba gitmek

Çocuk dilinde gezmeğe gitmek.

abraza gitmek

Zıddına, inadına, dikine gitmek: Niçin birbirinizle abraza gidiyorsunuz.