tırıs koşma

tırıs tırıs

zf. 1. Hızlı bir biçimde. 2. Utanmış, mahcup bir biçimde: “Sakatlanıp tedavi gören oyuncu topallaya topallaya yeniden sahaya girince bizimkine yine kalenin arkasını boylamak düşerdi.” -H. Taner.

(birine bir şey) vız gelip tırıs gitmek

tkz. önemsememek, aldırış etmemek: “Bu ölümle Ahmet, dünya yüzünde sahibi olunacak şeyin yalnız bir kadın olabileceğini, ötesinin ise yalan, haksız olduğunu ve kendisine kadından gayrı bir şeye sahip olmanın vız gelip tırıs gittiğinin farkına varmıştı.” -S. F. A...

tırıs

a. Atın kısa adımlarla hızlı yürüyüşü: “Hafif üzere yürüyen hayvanı âdeta dörtnala koşturmaya başlıyordu.” -M. Ş. Esendal.

Takma ad, lakap.

Gerçek olmayan söz, abartı.

tırıs gitmek

koşmaya yakın hızlı yürümek.

artıklı koşma

"Müstezat" biçiminde olan koşma. İlk dörtlüğünün birinci ve ikinci koşalarıyla, öteki dörtlüklerin sonlarına beş heceli "artık" (ziyade) eklenmesi sonucu oluşan koşma türü. Saz ozanlar buna "ayaklı" derlerse de cönklerde "koşma ayaklı" ya da "ayaklı koşma" başlıklarını korlar....

ayak uçlarında koşma

Vücudun ağırlığını ayak uçlarına verip bu dar dayanak yüzeyinde yaylanarak koşma.

ayaklı koşma

a. ed. Halk şiirinde müstezat tarzında söylenen deyiş.

Koşmanın ilk dörtlüğünün birinci ve ikinci koşalarıyla, öteki dörtlüklerin sonuna beş heceli artık eklenmesiyle oluşturulan koşma türü.

dörtnal koşma

Vücudu yerden iten son art bacağın yere ilk olarak bastığı, bu nedenle diğer koşma ve yürüyüşlerde görülmeyen tek ayak basışı ve sesinin duyulduğu, bu iki tek ayak sesi arasında çok çabuk cereyan eden bir üç ayak basışının g...