tabak

tabak, -ğı Ar. µaba®

(I) a. 1. Yiyecek koymaya yarar, az derin ve yayvan kap: “Kadın masaya tabak, kaşık koyuyor.” -A. Gündüz. 2. sf. Bu kabın alacağı miktarda olan.

tabak, -ğı Ar. debb¥¦

(II) a. Sepici.

tabak

Şap hastalığı.

tabak

Kız evinin güvey evine gönderdiği armağan.

tabak

Ağustos ayı.

tabak

Gramofon: Bizim tabak bozulmuş, çalmıyor.

tabak

Doğumdan sonra sütü gelmeyen kadın ya da koyun, keçi.

tabak

Hamur yoğurmaya ya da çamaşır yıkamaya yarayan tahta tekne

tabak

Plak.

tabak

Güvey evinden gelin evine gönderilen giysi, takı ve süs gereçleri.

tabak

Hayvan hastalığı

tabak

hlk. 1. Şap. 2. Panarisyum.

tabak

[taban, talba (II)]: Pulluğun toprağı ters çeviren kısmı. (Taşpınar *Aksaray -Niğde) [taban] : (Yenikent *Aksaray -Niğde) [talba (II)] : (Kızılca *Bor -Niğde)

tabak

Sıcaktan veya taşlık yerde yürümekten hayvanın ayağında hasıl olan yara.

---

tabak ile benzer kelimeler

altın tabak Nergis, yıldız çiçeği. Bir halı çeşidi.

kayık tabak , -ğı a. Kayık biçiminde uzun ve düz tabak: “Bir dolusu getirdiler.” -F. R. Atay.

tabak döndürme İng. plate-spinning Değnek ucunda k gösterisi. Bir hokkabaz aynı anda beş altı tabak döndürebilir.

tabak gibi dümdüz ve açık (yer).

tabak hokkabazı İng. plate juggler Tabaklarla numaralar gösteren hokkabaz.

tabak kâğıt İki yapraklı dosya kâğıdı.

tabak salyangozu İng. planorbis Karından ayaklıların (Gastropoda) akciğerli salyangozlar (Pulmonata) takımından, kabuğu ince, ağzı keskin, kabuk yayları bir düzlem üzerinde olan, tatlı sularda yaşayan türlere sahip bir cins. Lat. P...

tabak sevdiği deriyi taştan taşa (veya yerden yere) çalar “birinin yakınlarına gösterdiği sert davranış onun iyiliği içindir” anlamında kullanılan bir söz.

---