son

son

sf. 1. Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı: “Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu.” -P. Safa. 2. En arkada bulunan: Son vagon. 3. Artık ondan ötesi veya başkası olmayan: “Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm.” -H. A. Yücel. 4. a. Uç, sınır. 5. Olanca: “Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı.” -M. Ş. Esendal. 6. a. Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet: Kışın sonu. Bu yolun sonu. 7. a. mec. Ölüm. 8. a. anat. Döl eşi.

son Fr. Arrière-faix
son Fr. Délivre
son Fr. Secondine
son Fr. Placenta
son

1.Dövülmüş, samanı buğdayından ayrılmamış yığın. 2.Dövülmüş, içinin çıtırı açılmamış kendir lifi yığını.

son

Halıdan artmış yün ve bu yünden dokunan kilim.

son

< ET soñ: son. || soğn || soğunda || sounda || sun

son

Encam, son, bk. sonğ// baştan sona : bk. başdan ayaği

son İng. final
son İng. end
son Osm. meşîme

(biyoloji, zooloji)

son

bk. uç.

son İng. placenta

Etene.

son İng. Final

Karşılaşmanın sonucunu belirtecek son yarışma.

---

son ile benzer kelimeler

Allah son gürlüğü versin “Tanrı, yaşlılıkta sıkıntı göstermesin” anlamında kullanılan bir söz.

birincil son ek bk. son ek.

bükün son eki bk. son ek.

çeyrek son a. sp. Koşularda yarı final yarışına katılacak dört kişiyi seçmek üzere sekiz kişi veya dört takımı ayırmak için sekiz takım arasında düzenlenen seçme yarışı. İng. quarter-final Elemeli bir birincilikte, sona kalan seki...

çeyrek-son İng. Quarter-final Yarı-son karşılaşmasına katılacakları seçmek için yapılan yarışma. Fr. quart de finale Koşularda, yarı-son yarışına katılacak dört kişiyi seçmek üzere sekiz kişi ya da dört takımı ayırmak ...

çeyrek-son ayırımı Fr. huitème de finale bk. çeyrek-son

çıkmaz ayın son çarşambası şaka işin hiçbir zaman yapılmayacağını anlatan bir söz.

düzeltilmiş yanaşık son öndeyi hatası İng. CAFPE İng. corrected asymptotic final prediction error

---