orun

orun

a. 1. Özel yer. 2. Makam, mansıp, mesnet, mevki.

orun

Yatak.

orun

Yer, oturulacak yer : Ziyafetteki orunum nerede?

orun

Gizli, habersiz.

orun

Yuvarlak, kalın kabuklu, suyu az bir üzüm çeşidi.

orun

Gizlice

orun

makam (bk. kat).

orun, (urun)

Makam, mevki, menzil, yer.

Orun Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.

ôrun

Gizli

orun ile benzer kelimeler

Osm. Manasıb-ı sitte

Yüksek devlet görevlerinin altısı: nişancılık, şıkk-ı evvel, şıkk-ı sanî, şıkk-ı salis defterdarlıkları, reisül-küttaplık, deftereminliği.

İng. office

Bir kamu kurumunun tüm görevlerini parça parça yapan iş yerlerinin ayrı ayrı her birinin adı.

Fr. Topophobie

Fr. Topophylaxie

İng. social status

Bir bireyin, bir toplumsal kümenin başka birey ya da kümeler karşısındaki yerini belirleyen hak ve ödevlerin tümü.

İng. superior, upper

Aralarındaki aşamalara göre, daha yetkili ve geniş görevli yargılığa verilen ad.

yük-kutle oranı İng. charge-mass ratio Yüklü bir parçacığın ya da bir üşerin, elektriksel yükünün kütlesine oranı.
yağmur ormanı İng. rain forest Yılda 254 cm'den fazla yağmur düşen tropik orman.
süt yoğunölçeri Dgr. laktodensimeter
Streptoneura Genellikle tuzlu sularda seyrek olarak tatlı sularda yaşayan salyangozların içerisinde bulunduğu birçok trematoda ara konaklık
sorutkan sf. Somurtkan. Somurtkan, kibirli.