oluk

oluk, -ğu

a. 1. Bir şeyin akmasına yarayan üst yanı açık boru: Değirmen oluğu. 2. Yağmur sularını damların kenarlarına toplayıp akıtan yatay konumlu, genellikle çinko boru: “Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu.” -T. Buğra. 3. Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol.

oluk Fr. Aqueduc
oluk Fr. Canal
oluk Fr. Gouttière
oluk Fr. Conduit
oluk Fr. Méat
oluk

olgun, olgunlaşmış : Üzümler daha oluk değil.

oluk

1. Musluk. 2. Çeşme, pınar.

oluk

1. Suyun daralarak aktığı yer. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

oluk

1. Hayvanların yem yedikleri, su içtikleri taş ya da ağaçtan oyulmuş yalak. 2. İçinde üzüm ezilen çam ağacından oyulmuş tekne. 3. Sepicilerin içinde derileri yıkadıkları ağaç tekne.

oluk

Ahır.

oluk

Kömürü vagondan kayığa yüklemek için kullanılan iskele.

oluk

Uylukkemiği.

oluk

1. Çeşme. 2. Değirmenin su deposu. 3. Hayvanların yem yedikleri yer, yemlik.

oluk

Tenha

oluk İng. (input-output) channel

Bilgisayarla dış ortam arasındaki veri iletişimini sağlayan ve çevre birimleriyle ilişkili iletişim sorunlarının denetimini üstlenerek ana işlem biriminin bu yükten kurtulmasını sağlayan bilgisayar donanım bölümü. Giriş-çıkış oluğu.

oluk İng. gutter

Yağış sularının aktığı yatay konumlu kanal.

oluk İng. groove, furrow, cleft

Ay yüzeyinde görülen uzun yarıklardan her biri.

oluk İng. chute
oluk İng. corrugation

Metal saç, levha ve şeritlerde, birbirine koşut olarak uzanan dalgalanmalardan her biri.

oluk İng. 1. channel, 2. television channel

Sinema/TV. 1. Elektriksel imlerin aktarılmasında kullanılan, tek ya da iki yönde olabilen tek yol (alıcı oluğu, ses oluğu, seslendirme oluğu, yinelenim oluğu, vb.). TV. 2. Bir televizyon yayınında resim yayını ile buna bağlı ses yayınının kapsadığı yinelenim kuşağı; televizyon kuşaklarının ayrıldığı bölümlerden her biri.

oluk

bk. alıcı oluğu

oluk

bk. ses oluğu

oluk

bk. seslendirme oluğu

I) 1. Yağmur sularını dam ya da çatıdan yere aktaran boru. (*Aksaray -Niğde) 2. Çeşmelerde suyun yalağa aktığı kısım. (Akpınar -Amasya)

II) 1. Koyun, keçi yemliği. (Özgüney *Yalvaç -Isparta; Çömlekçi *Bor -Niğde) 2. Tavuk folluğu. (Kandilli *Bozüyük -Bilecik)

III) Üzüm ezme teknesi. (Özgüney. *Yalvaç -Isparta)

Oluk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

---

oluk ile benzer kelimeler

oluk oluk zf. Pek çok: “Haziran gecesinin sıcağı bir yandan, ateş bir yandan, yüzlerinde ter akıyordu.” -Y. Kemal.

altın oluk Verimli iş, sanat. 1. İşlemeli kadın pantolonu. 2. Çizgili dokuma.

atmık oluk Fr. Spermiducte

çokdüzeyli oluk İng. multiplexer channel Birden çok sayıda giriş-çıkış birimine, bunların göreli olarak alçak hızlarına uygun biçimde, birlikte hizmet veren, bu niteliğiyle özellikle alçak hızlı giriş-çıkış birimlerinin ana işlem birimine bağlanmasında kullanılan oluk. ...

çöv-oluk-dilcikçil Fr. Petro-salpingo-staphylin

dar oluk Fr. Ostial ale

doğru oluk Fr. canal direct TV. Zayıflatılmış üst yan kuşağını kullanan oluk. Ters oluğun karşıtı.

elektronik oluk seçme İng. electronic programme (ABD: program) selecting TV. Her biri bir oluğa ayarlanabilen düğmeler ve bunlara bağlı elektronik devreler yardımıyla gerçekleştirilen oluk seçimi. Mekanik oluk seçiminin karşıtı.

---