mala

mala Far. m¥le

a. Harç alıp sürmeye yarayan, çoğu üçgen biçiminde, yassı, demirden, üstten tahta saplı sıvama aracı.

mala

1. Mısır. 2. Harman dövüldükten sonra samandan ayrılmış tahıl. 3. Harmanda tahılın dipte kalan topraklı kısmı.

mala

Kazılan toprağın tohum ekilmeden önce üstünden geçirilen tırmık.

mala

Oyuncak bebeğin elbisesi.

mala

1. Unu kaynar suda pişirerek yapılan, tuzlu ya da tatlı olarak yenilen bir çeşit yemek. 2. Cevizli hamur tatlısı.

mala

1. Saçta pişirilen böreğin üstünü yağlamak için kullanılan ucu bezli tahta. 2. Deve semerinin iç ve arka boşluğuna kıstırılan çul ya da keçe parçası. 3. Tahta, cam silmek ya da bulaşık yıkamak için kullanılan bez parçası.

mala İng. trowel

Az miktardaki harcın karılmasında, istenen yere konmasında ve yüzeyinin düzgünleştirilmesinde kullanılan aygıt.

mala Dgr. anat. mala

anat. Yanak.

mala

1. Deriyi, bir deynek yardımıyla kireçlemekte kullanılan çuval parçası. (*Bor -Niğde) 2. Kalaycıların kapları temizlerken kullandıkları çaput. (*Aksaray -Niğde)

mala

bk. bala (II)

---

mala ile benzer kelimeler

cana gelecek mala gelsin “canı korumak için mal feda edilir” anlamında kullanılan bir söz.

mala kesmek Diyete bağlamak

---