geçit

geçit, -di

a. 1. Geçmeye yarayan yer, geçecek yer: “Başka türlü düşünmek, köprüyü bırakıp çayda geçit aramaya benzer.” -T. Buğra. 2. coğ. İki dağ arasında dar ve uzun yol, derbent.

geçit Fr. Trajet
geçit

1. Az ürün veren tarla. 2. Av yapılan alan.

geçit İng. pit

Sekonder hücre duvarında derinlikleri, genişlikleri ve yapıları bakımından farklılaşmaları değişiklik gösteren küçük yuvarlak ya da oval şekilli çukurlar.

geçit İng. gate

Bir ya da birden çok girişi ve bir çıkışı olan mantıksal öğe. bk. VE geçidi, YA geçidi.

geçit

bk. ağ geçidi

geçit

bk. kapı

geçit İng. gate

Parçacık sayaçlarında birçok atım girdilerinden yalnız belirli bir erkesi olan öbeğe çıktı verecek biçimde düzenlenmiş çevrim.

geçit İng. cavalcade

Bütün sirk sanatçılarının giysileriyle seyirci önünden geçmeleri.

geçit Osm. dehliz

(Mimarlık) İki yapıyı birbirine bağlayan üstü kapalı yol.

geçit Fr. défilé

(coğrafya)

Geçit

Erzincan ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Geçit

Trabzon ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Geçit İng. passe

bk. boyun.

---

geçit ile benzer kelimeler

adlandırılmış geçit İng. named pipe

ak koyun kara koyun geçit başında belli olur “kimin ne olduğu deney veya sınav sonunda anlaşılır” anlamında kullanılan bir söz.

alt geçit , -di a. Trafik akışını kesmemek için bir yolun altından geçirilen geçit.

dar geçit İng. defile Yüksek genç dağlarda iki yamacı birleştiren derin, uçurum görünüşünde dar yol.

direkli geçit İng. arcade 1. İki sokağı birbirine bağlayan, içinde satış yerleri bulunan üstü kapalı geçit. 2. iki sütun ya da iki ayak arasındaki bir açmanın üstüne örtmek için, uçları bir sütun ya da ayaklara oturmak üzere yay biçiminde yapılan ağaçtan, madenden ya da ...

düzeydeş geçit bk. kavşak, yer geçidi.

geçek geçit Büyük suların geçilebilecek yeri.

geçit akçesi Osm. Selâmet akçesi, mürûriye Osmanlılarda, İstanbul'a getirilmekte olan kasaplık hayvanlardan, derbent ve başka geçitlerden geçirilirken alınan vergi.

---