geç değişen

geç. erim, geç olum

geç! (veya geç efendim!)

“kulak asma, önem verme!” anlamında kullanılan bir söz: “Biz ev yaptırdık ama sen bize bakma; bizim paramız vardı. Geç efendim geç; bu işler sizin gibilerin harcı değil.” -N. Kurşunlu.

değişen devim, değişen hareket

(fizik)

ağır kazan geç kaynar

1) “kalın kafalı insan bir konuyu zor anlar” anlamında kullanılan bir söz; 2) “tembel olan işi geç yapar” anlamında kullanılan bir söz; 3) “ağırbaşlı insan çabuk öfkelenmez” anlamında kullanılan bir söz.

er geç

zf. Erken veya geç, her ne vakit olsa, sonunda, önünde sonunda: “Kelini sırma saçlara değişmeyen fakat saçı bitecek olan Keloğlan.” -A. N. Asya.

esmere al bağla, karşısına geç ağla

“esmer insana kırmızı renkli giysi yakışmaz” anlamında kullanılan bir söz.

geç

sf. 1. Belirli zamandan sonra olan: “Gecenin ve yıldızsız bir saatiydi.” -N. Hikmet. 2. zf. Kararlaştırılan, beklenen veya alışılan zamandan sonra, erken karşıtı: “Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok / Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl ersen ...

geç çatlama

Özellikle dökme demirlerde ve alfa pirincinde görülen, içgerilimlerin doğal yaşlanma sonucu giderilişi sonucu doğan çatlama olayı.