garip

garip Ar. ¦ar³b

sf. 1. Kimsesiz, zavallı. 2. Yabancı, gurbette yaşayan, elgin. 3. Acayip: “Yağmur, ortalığa garip bir kış serinliği getirmişti.” -A. İlhan. 4. ünl. Şaşılacak bir şey karşısında söylenen söz: “Demek Bekir böyle utangaç bir çocukmuş. Garip!” -A. İlhan. 5. mec. Dokunaklı, hüzün veren: “Bir yabancı için dünyanın neresinde olursa olsun büyükşehir böyle garip bir yalnızlık duygusu veriyor.” -H. E. Adıvar.

garip

Krizantem çiçeği.

garip

Çingene

Garip Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Yabancı. 2. Kimsesiz, zavallı. 3. Şaşılacak, tuhaf. 4. Dokunaklı, hüzün veren.

Garip

Bingöl ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

garip ile benzer kelimeler

garip bulmak yadırgamak, tuhaf ve anlaşılmaz olarak nitelemek: “Sizin gibi modern bir sosyete adamının böyle düşünmesini garip buluyorum.” -M. Yesari.

garip kuşun yuvasını Allah yapar “garip ve kimsesiz kişiye Tanrı yardım eder” anlamında kullanılan bir söz.

garip yiğitler bk. aşağı bölükler.

garip yiğitler ağası Sağ gariplerle sol garipler bölüklerinin ağaları.

---